Η επίγνωση είναι κάτι που μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικής σου ανάπτυξης. Πριν σου πω περισσότερα, όμως, θα ήθελα να σε πάρω μαζί μου σε ένα ταξίδι.
Δεν θα προτείνω κάποιον εξωτικό προορισμό, ούτε πρόκειται να περάσουμε όμορφα. Υπόσχομαι όμως ότι θα μάθουμε από αυτό, τόσο εσύ όσο κι εγώ.
Και αφού κάνουμε το ταξίδι μας, θα σου προτείνω κάτι που δεν θέλεις να χάσεις. Ειδικά αν ανήκεις στους ανθρώπους θέλουν να αποκτήσουν περισσότερη αυτεπίγνωση και να αλλάξουν τη ζωή τους προς το καλύτερο.
Φύγαμε;
2007: Επίγνωση μηδέν
Καμία επίγνωση. Γκρίνια και ένα μόνιμο ‘κατηγορώ’. Μου έφταιγαν όλα.
Μόλις είχα τελειώσει το πανεπιστήμιο και δεν είχα ιδέα τι ήθελα να κάνω με τη ζωή μου. Δεν είχα τίποτα συγκεκριμένο στο μυαλό και δεν ήξερα από πού έπρεπε να το πιάσω για να αρχίσω να βγάζω άκρη. Τέσσερα χρόνια σπουδών και συνέχιζα να νιώθω εξίσου χαμένη με την ημέρα που συμπλήρωνα το μηχανογραφικό μου.
Φοβόμουν για το μέλλον. Νόμιζα ότι έπρεπε να κάνω αυτό που έλεγε το πτυχίο μου. Ότι δεν είχα και πολλές επιλογές.
Ακόμα κι αν αυτό δεν μου άρεσε ποτέ.
Τελικά, κατέληξα να εργάζομαι σε μια μεγάλη εταιρεία. Δουλειά γραφείου που ήθελα να δοκιμάσω, αλλά κάπου μέσα μου ήξερα ότι δεν μου ταίριαζε καθόλου.
2009: Η λάθος αλλαγή
Αποφάσισα ότι η πόλη μου δεν με χωρούσε. Τα μάζεψα και μετακόμισα σε ένα νησί. Αφού «είχα δοκιμάσει τα πάντα» και δεν λειτούργησαν, θεώρησα ότι η αλλαγή τόπου κατοικίας ήταν αυτό που χρειαζόμουν.
Και πράγματι, φαίνονταν όλα καλά στα χαρτιά. Έπιασα μια καλή δουλειά στην οποία μάθαινα πολλά και ήταν δυνατή προσθήκη στο βιογραφικό μου.
Όμως, από την πρώτη μέρα που έφτασα η φωνούλα μέσα μου ψιθύριζε «Έκανα μαλακία.» και αυτό το «Έκανα μαλακία.» μού πήρε τρία χρόνια για να αρχίσω να το ακούω και να κάνω κάτι γι’ αυτό.
2015: Η αρχή της επίγνωσης
Είχα επιστρέψει πια στην πόλη μου, όμως, μέσα μου τίποτα δεν πήγαινε καλά. Είχα τη δουλειά μου, την καθημερινότητά μου, έβγαινα τα Σαββατοκύριακα. Όμως είχα ήδη κλείσει τρία χρόνια κατά τα οποία έμπαινα όλο και πιο βαθιά στις διατροφικές διαταραχές που μέχρι τότε δεν είχα επίγνωση ότι αντιμετώπιζα.
Περνούσα από διατροφή σε διατροφή, γυμναζόμουν ψυχαναγκαστικά, ήθελα να αλλάξω το σώμα μου με όποιο κόστος.
Το βάρος μου κατέβαινε για λίγο και ξανανέβαινε, κι εγώ ένιωθα να χάνω όλο και περισσότερο τον έλεγχο. Προσπαθούσα με νύχια και με δόντια να χάσω τα κιλά και να αποκτήσω το σώμα των ονείρων μου και έμοιαζε να μην είναι τίποτα αρκετό ή αποτελεσματικό.
Ό,τι κι αν έκανα, ένιωθα πάντα ότι κάτι έκανα λάθος.
Μέχρι που συνειδητοποίησα ότι αυτό που περνούσα είχε όνομα και λεγόταν διατροφική διαταραχή.
2023: Το σήμερα που δεν θα άλλαζα με τίποτα
Είμαι ένας άλλος άνθρωπος.
Εδώ και έξι χρόνια ασχολούμαι και επαγγελματικά με την αυτοβελτίωση και την προσωπική ανάπτυξη. Στα πλαίσια της δουλειάς μου έχω βοηθήσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στην προσωπική τους εξέλιξη, μέσα από δοκιμασμένα και εφαρμόσιμα εργαλεία και πρακτικές.
Το κυριότερο;
Έχω δημιουργήσει το επάγγελμα των ονείρων μου, εργάζομαι όπως εγώ επιλέγω, ενώ παράλληλα έχει χτιστεί ένα πολύ δυνατό community γύρω από τη δουλειά μου. Ένα community από ανθρώπους που αντλούν μεγάλη αξία από όσα κάνω και συγχρόνως προσφέρουν μεγάλη αξία μέσα από τη συμμετοχή τους.
Πώς έγινε αυτό, σε ακούω να ρωτάς…
Πρώτα απ’ όλα, δεν ήταν εύκολο. Χρειάστηκε πολλή δουλειά με τον εαυτό μου. Βλέπεις, αν δεν βρούμε τον τρόπο να αναγνωρίσουμε και να αποδεχτούμε σε πρώτη φάση τα δικά μας τραύματα, τίποτα δεν αλλάζει.
Η επίγνωση λοιπόν ήταν το πρώτο βήμα. Ειδικά σε εκείνη τη δύσκολη φάση του 2015 που περιγράφω συχνά ως τον προσωπικό μου «πάτο».
Τι συνειδητοποίησα πρώτο;
Ότι όσο μακριά κι αν φύγεις για να ξεφύγεις από τα προβλήματά σου, τον εαυτό σου θα τον πάρεις μαζί σου. Ή θα αρχίσεις να τα λύνεις μέσα σου – εκεί που βρίσκεσαι – ή θα συνεχίσεις να τα κουβαλάς.
Βαρύ; Το ξέρω. Η αλήθεια όταν την αντικρίζουμε για πρώτη φορά πάντα είναι.
Σε εκείνη τη φάση του προσωπικού μου πάτου ήταν που άρχισε να πιάνει τόπο όλη η μελέτη που είχα ξεκινήσει να κάνω το 2010. Διάβαζα και άκουγα μανιωδώς βιβλία και podcasts ψυχολογίας και προσωπικής ανάπτυξης. Εκείνο που μου έλειπε ήταν η αυτεπίγνωση και η δράση.
Με λίγα λόγια, περνούσα από βιβλίο σε βιβλίο και από podcast σε podcast, δημιουργώντας στον εαυτό μου την ψευδαίσθηση της εξέλιξης. Στην πραγματικότητα όμως δεν έκανα τίποτα με όσα μάθαινα. Αντιθέτως, χρησιμοποιούσα όλα αυτά για να ξεφύγω από την πραγματικότητα που δεν ήθελα να αντιμετωπίζω.
Η επίγνωση του ότι εγώ ήμουν πάντα ο κοινός παρονομαστής της ζωής μου ήταν κομβικής σημασίας. Κατάλαβα ότι χρειαζόταν να στρέψω το βλέμμα προς τα μέσα, αν ήθελα να δημιουργήσω μια ζωή που να θέλω να ζω.
Πώς το κάνεις αυτό, όμως;
Η επίγνωση είναι εξαιρετικά σημαντικό βήμα. Αποτελεί το 50% της δουλειάς. Χωρίς αυτήν δεν έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε τίποτα.
Δεν είναι όμως αρκετή.
Απαιτείται δράση. Δράση που να περιλαμβάνει συνεχή αυτοπαρατήρηση και αυτεπίγνωση.
Πράγματα που είναι πολύ δύσκολα για ένα μυαλό που έχει μάθει να λειτουργεί με συγκεκριμένους τρόπους. Ένα μυαλό που σκέφτεται περιοριστικά και έχει μια νοοτροπία που αποτελεί κατά κύριο λόγο συνήθεια και αναπαράγεται υποσυνείδητα κάθε στιγμή.
Έτσι είναι για όλους μας, άλλωστε. Το μεγαλύτερο μέρος των σκέψεών μας είναι σκέψεις-συνήθειες. Μοτίβα σκέψης και συμπεριφοράς που πηγάζουν από το παρελθόν και θα συνεχίσουν να καθορίζουν τη ζωή μας. Αν φυσικά δεν αποκτήσουμε επίγνωση γι’ αυτά και δεν αναλάβουμε δράση για να τα αλλάξουμε.
Τι έκανα με αυτήν την επίγνωση;
Πολλά. Αναζήτησα και δοκίμασα πολλά εργαλεία και πρακτικές. Το να γράφω και να μοιράζομαι το ταξίδι μου, ομάδες αυτογνωσίας, διάφορες τεχνικές με ειδικούς, νευρογλωσσικό προγραμματισμό, ψυχοθεραπεία…
Ποιο είναι το ένα πράγμα που με βοήθησε και συνεχίζει να με βοηθάει περισσότερο από όλα;
Το journaling.
Η καταγραφή των σκέψεων και των βιωμάτων μου σε ένα σημειωματάριο (journal).
Όχι, όμως, απλά με τον τρόπο που το σκεφτόμαστε συχνά, και πιθανότατα να περιλαμβάνει κάτι του τύπου «Αγαπητό μου ημερολόγιο…».
Πολλοί άνθρωποι το σκέφτονται κάπως έτσι. Και γι’ αυτό χάνουν την ευκαιρία να βάλουν στη ζωή τους ένα πανίσχυρο εργαλείο.
Το journaling μπορεί να αποτελέσει ένα πανίσχυρο εργαλείο αυτοπαρατήρησης, αυτεπίγνωσης, προσωπικής μεταμόρφωσης και self-coaching. Εφόσον βέβαια το χρησιμοποιήσεις με τον κατάλληλο τρόπο.
Ξεκίνησα να κάνω συστηματικά journaling το 2015 και με τον καιρό δημιούργησα μια πολύ αποτελεσματική μεθοδολογία. Αυτή η μεθοδολογία έχει βοηθήσει εμένα και τους μαθητές μου στην απόκτηση επίγνωσης για περιοριστικούς τρόπους σκέψης, καθώς και στο να εφαρμόσουν πρακτικές self-coaching στην ζωή τους και να αναπτυχθούν προσωπικά και επαγγελματικά.
Και όλα αυτά πάντα με απώτερο σκοπό το να περνάμε στη δράση και στην αλλαγή που επιθυμούμε.
Το μόνο που απαιτείται είναι η δέσμευση και η εμπιστοσύνη στη διαδικασία. Και το να θυμάσαι ότι ο χρόνος θα περάσει έτσι κι αλλιώς.
Το θέμα είναι, τι θα κάνεις μαζί του;
Νομίζω ότι για να έχεις φτάσει μέχρι εδώ, μάλλον ανήκεις στους ανθρώπους που έχουν πάρει ήδη την απόφαση να αλλάξουν τη ζωή τους, ψάχνονται διαρκώς και δεν αφήνουν τον χρόνο να περνάει ανεκμετάλλευτος.
Από αυτήν την απόφαση ξεκίνησα κι εγώ και βρέθηκα στο τώρα – να σου γράφω έχοντας κάνει αλλαγή 180 μοιρών στη ζωή μου.
Πώς να αρχίσεις να αποκτάς περισσότερη επίγνωση
Πάρε χαρτί και μολύβι και ξεκίνα να καταγράφεις όλα όσα ΔΕΝ σου αρέσουν στη ζωή σου.
Προειδοποιώ: Δεν θα είναι ευχάριστο. Είναι όμως απαραίτητο το να ξεκινήσεις με το να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και να παραδεχτείς την αλήθεια σου.
Έπειτα καλείσαι να αρχίσεις να αποδέχεσαι την κατάσταση και παράλληλα να κάνεις τη συνειδητοποίηση που έκανα κι εγώ:
Ότι όσο μακριά κι αν φύγεις – έστω και πνευματικά – για να ξεφύγεις από τα προβλήματά σου, τον εαυτό σου θα τον παίρνεις πάντα μαζί σου. Ή θα αρχίσεις να τα λύνεις μέσα σου – εκεί που βρίσκεσαι – ή θα συνεχίσεις να τα κουβαλάς. Και να ζεις αναλόγως.
Να θυμάσαι:
Η αλλαγή περιλαμβάνει άβολα συναισθήματα, μερικές φορές ακόμα και πόνο. Περιλαμβάνει επίσης το να βγαίνεις από το comfort zone και να κάνεις πράγματα που δεν έχεις ξανακάνει. Και συχνά αυτό μπορεί να είναι τρομακτικό.
Ένα πράγμα όμως, μου δίνει κίνητρο και ίσως το δώσει και σε σένα. Είναι η εξής ερώτηση:
Ποια είναι η εναλλακτική;
Αν το έχεις πάρει απόφαση και θέλεις να κάνεις τη δουλειά που θα οδηγήσει στο μέλλον που θέλεις να ζήσεις, έχω να προτείνω κάτι ακόμα.
Ρίξε μια ματιά στο course που έχω δημιουργήσει για να σε υποστηρίξω. Οι πρακτικές journaling που θα μάθεις να εφαρμόζεις μπορούν να σε βοηθήσουν σε βαθμό που δεν φαντάζεσαι.
Και άκου και το παρακάτω το επεισόδιο. Ίσως σου δώσει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση για να ξεκινήσεις.
