Σε αυτό το επεισόδιο μιλάμε για τη συμβουλή «Ακολούθησε το πάθος σου!» και το πόσο βλαβερή είναι, ενώ βλέπουμε μια καλύτερη εναλλακτική.
Η μέρα της ορκωμοσίας μας συνήθως είναι χαρούμενη, γιορτινή, αισιόδοξη. Σηματοδοτεί το τέλος των σπουδών και το ξεκίνημα της επαγγελματικής μας σταδιοδρομίας. Τη γιορτάζουμε.
Η δική μου ορκωμοσία δεν ήταν χαρούμενη, γιορτινή και αισιόδοξη. Τουλάχιστον όχι για μένα.
Έχουμε μαζευτεί στο αμφιθέατρο του ΑΠΘ και ετοιμαζόμαστε. Έχουν έρθει οι δικοί μου, μαζί τους κάποιοι αγαπημένοι συγγενείς, καθώς και μερικοί καλοί φίλοι. Γύρω μου συμφοιτητές και συμφοιτήτριες. Χαμόγελα πέντε αστέρων, λουλούδια, συγχαρητήρια. Ο παππούς μου μού δίνει στο χέρι το κλειδί για το πρώτο μου αυτοκίνητο.
Δεν είμαι χαρούμενη, όμως.
Βγαίνω από το αμφιθέατρο και αισθάνομαι ότι βαδίζω στο άγνωστο. Το συναίσθημα που επικρατεί είναι φόβος, όχι χαρά. Δεν ξέρω τι θέλω να κάνω με τη ζωή μου. Το μόνο που ξέρω είναι ότι έχω κάποιες επιλογές, αλλά καμία από αυτές δεν με ενθουσιάζει πραγματικά.
Πώς γίνεται κάποιοι άνθρωποι να είναι τόσο σίγουροι για τα επόμενά τους βήματα; Εγώ δεν είμαι καν σίγουρη για το τι θέλω να φάω το μεσημέρι…
Ακούμε όμως τη συμβουλή γύρω μας, σαν να είναι το μυστικό της επιτυχίας:
«Ακολούθησε το πάθος σου!»
Καλοπροαίρετη συμβουλή, δεν λέω… Και στη θεωρία ακούγεται καλή. Ίσως.
Είναι όμως εξαιρετικά προβληματική, ειδικά όταν ετοιμάζεσαι να δώσεις πανελλήνιες, ή έχει φτάσει η μέρα της ορκωμοσίας σου και βρίσκεσαι με ένα κλειδί στο χέρι, αλλά χωρίς κάποιον σαφή προορισμό… Και εδώ που τα λέμε, είναι προβληματική σε οποιαδήποτε φάση ζωής κι αν βρίσκεσαι.
Ο στόχος του επεισοδίου; Να αποδομήσουμε τον μύθο και να βρούμε μαζί μια καλύτερη προσέγγιση για μια ικανοποιητική ζωή και καριέρα.
***
→ Κατέβασε το δωρεάν cheat sheet καριέρας
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ
→ #1: Πώς βρίσκω τον σκοπό της ζωής μου;
→ #6: Πώς χτίζω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου;
→ #17: Πώς δημιουργώ ευκαιρίες για τον εαυτό μου;
→ #23: Δεν ενθουσιάζομαι πλέον με τίποτα – Τι μπορώ να κάνω;
→ #56: Πώς δίνω στους μαθητές μου κίνητρο για μάθηση;
ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ/Η
→ Γίνε μέλος της κοινότητάς μας
ΣΥΝΔΕΣΟΥ
→ Συνδέσου μαζί μου στο Instagram
→ Συνδέσου μαζί μου στο LinkedIn
***
ΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ
Άφησε ένα rating στο Apple Podcasts
Transcript
Η μέρα της ορκωμοσίας μας συνήθως είναι χαρούμενη, γιορτινή, αισιόδοξη. Σηματοδοτεί το τέλος των σπουδών και το ξεκίνημα της επαγγελματικής μας σταδιοδρομίας. Τη γιορτάζουμε.
Η δική μου ορκωμοσία δεν ήταν χαρούμενη, γιορτινή και αισιόδοξη. Τουλάχιστον όχι για μένα.
Έχουμε μαζευτεί στο αμφιθέατρο του ΑΠΘ και ετοιμαζόμαστε. Έχουν έρθει οι δικοί μου, μαζί τους κάποιοι αγαπημένοι συγγενείς, καθώς και μερικοί καλοί φίλοι. Γύρω μου συμφοιτητές και συμφοιτήτριες. Χαμόγελα πέντε αστέρων, λουλούδια, συγχαρητήρια. Ο παππούς μου μού δίνει στο χέρι το κλειδί για το πρώτο μου αυτοκίνητο.
Δεν είμαι χαρούμενη, όμως.
Βγαίνω από το αμφιθέατρο και αισθάνομαι ότι βαδίζω στο άγνωστο. Το συναίσθημα που επικρατεί είναι φόβος, όχι χαρά. Δεν ξέρω τι θέλω να κάνω με τη ζωή μου. Το μόνο που ξέρω είναι ότι έχω κάποιες επιλογές, αλλά καμία από αυτές δεν με ενθουσιάζει πραγματικά.
Πώς γίνεται κάποιοι άνθρωποι να είναι τόσο σίγουροι για τα επόμενά τους βήματα; Εγώ δεν είμαι καν σίγουρη για το τι θέλω να φάω το μεσημέρι…
Ακούμε όμως τη συμβουλή γύρω μας, σαν να είναι το μυστικό της επιτυχίας:
«Ακολούθησε το πάθος σου!»
Καλοπροαίρετη συμβουλή, δεν λέω… Και στη θεωρία ακούγεται καλή. Ίσως.
Είναι όμως εξαιρετικά προβληματική, ειδικά όταν ετοιμάζεσαι να δώσεις πανελλήνιες, ή έχει φτάσει η μέρα της ορκωμοσίας σου και βρίσκεσαι με ένα κλειδί στο χέρι, αλλά χωρίς κάποιον σαφή προορισμό… Και εδώ που τα λέμε, είναι προβληματική σε οποιαδήποτε φάση ζωής κι αν βρίσκεσαι.
Ο στόχος του επεισοδίου; Να αποδομήσουμε τον μύθο και να βρούμε μαζί μια καλύτερη προσέγγιση για μια ικανοποιητική ζωή και καριέρα.
[Intro]
Τα προβλήματα με το «Ακολούθησε το πάθος σου»:
Υπάρχουν διάφορα προβλήματα με τη συμβουλή «Ακολούθησε το πάθος σου».
Δυστυχώς, το ακούμε συχνά και νιώθουμε ανεπαρκείς, γιατί νομίζουμε ότι θα έπρεπε να έχουμε βρει αυτό το πάθος, να ξέρουμε ποιο είναι. Και το γεγονός ότι οι άλλοι το έχουν βρει και εμείς δεν το έχουμε βρει, μας κάνει να νιώθουμε λιγότεροι.
Όμως, η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ένα ξεκάθαρο πάθος. Βλέπεις, δεν ξέρουμε πάντα τι αγαπάμε από νωρίς. Το πάθος δεν είναι μια μαγική αποκάλυψη που εμφανίζεται κάποια στιγμή στα καλά καθούμενα στη ζωή μας.
Προσωπικά δεν είχα ιδέα τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου στα 20. Και για να είμαι ειλικρινής, ακόμα και στα 30 δεν είχα ιδέα τι ήθελα να κάνω. Από εκεί και μετά άρχισα να εμπιστεύομαι όλο και περισσότερο τον εαυτό μου, τη φυσική μου περιέργεια, τη δημιουργικότητά μου και άρχισα να αφήνω τη ζωή να με πάει, αντί να προσπαθώ να την πάω εγώ κάπου, αναγκάζοντας τον εαυτό μου να ανακαλύψει κάποια ειδική κλίση ή κάποιο έμφυτο ταλέντο ή δεν ξέρω κι εγώ πώς θέλεις να το ονομάσεις και να πάω προς τα εκεί.
Το πάθος λοιπόν δεν εμφανίζεται ως μια μαγική αποκάλυψη. Είναι κάτι το οποίο οι περισσότεροι δεν το έχουμε και χρειάζεται να το απενοχοποιήσουμε. Είναι ok να μην ξέρεις τι θέλεις να κάνεις. Είναι ok να μην παθιάζεσαι με τα πράγματα που ασχολείσαι. Θα το βρεις. Δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα.
Επίσης, προβληματικό είναι το γεγονός ότι το πάθος αλλάζει με τον χρόνο. Αυτό που μας ενθουσιάζει στα 20 μπορεί να μην μας ενδιαφέρει πλέον στα 40. Αν λοιπόν εσύ εστιάσεις σε ένα πράγμα και αυτό το πάθος μεταβληθεί με τον καιρό, τότε τι θα κάνεις; Θα περιοριστείς σε αυτό, θα εγκλωβιστείς μέσα σε καταστάσεις μόνο και μόνο επειδή ο παλιότερος εαυτός σου, των 20, των 25, των 30, δεσμεύτηκε σε κάτι το οποίο ο 45χρονος εαυτός σου δεν θέλει πια να το κάνει.
Δεν νομίζω ότι θέλεις να το κάνεις αυτό. Ούτε θα σε συμβούλευα να το κάνεις. Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή, όπως λέει και το τραγούδι.
Επίσης, το πάθος δεν είναι αυτό που οδηγεί πάντα στην επιτυχία. Είναι πολύ πιθανό να αγαπάς κάτι, να σου αρέσει πολύ να το κάνεις, αλλά αυτό να μην είναι βιώσιμο ως καριέρα. Και αυτό είναι ok. Είναι ok να επιλέξεις το πάθος σου ως χόμπι και όχι ως επάγγελμα. Είναι ok να κάνουμε πράγματα στον ελεύθερο χρόνο μας που μας παθιάζουν και κάνουν την καρδιά μας να χαμογελάει.
Δεν χρειάζεται όλοι να κάνουμε το πάθος μας επάγγελμα. Δεν είναι η ζωή γι’ αυτό. Και αν το δούμε και από την άλλη οπτική, υπάρχουν πολλές επιτυχημένες πορείες οι οποίες χτίστηκαν πάνω σε δεξιότητες που καλλιεργήθηκαν, χτίστηκαν, δομήθηκαν με τον καιρό και όχι σε έτοιμα πάθη.
Μπορεί να επιλέξεις να χτίσεις την πορεία σου πάνω σε εκείνες τις δεξιότητες στις οποίες είσαι καλή ή καλός. Και ίσως όχι απλά καλός ή καλή. Ίσως να ξεχωρίζεις σε αυτές, ακόμα και αν δεν είναι το πάθος σου. Μπορεί να τις απολαμβάνεις, να είναι κάτι που κάνεις με ευκολία γιατί πλέον το έχεις κατανοήσει βαθιά. Αλλά όχι απαραίτητα το πάθος σου. Είναι ok αυτό το πάθος να το βρίσκεις σε άλλους τομείς της ζωής.
Κάτι ακόμα πολύ προβληματικό με τη συμβουλή του «ακολούθησε το πάθος σου» είναι το ότι πολλές φορές αυτό μπορεί να οδηγήσει σε άγχος και απογοήτευση. Γιατί από τη μία μπορεί να μην το βρίσκεις και αυτό να σε οδηγεί στο να νιώθεις χαμένος ή χαμένη.
Όμως, είπαμε και πριν, είναι ok να μην το βρίσκεις, είναι ok να μην το έχεις. Όσο είμαστε πιο νέοι, ψαχνόμαστε ακόμα. Και εδώ που τα λέμε, οι περισσότεροι από εμάς, ακόμα και στην πορεία της ζωής μας, στα 30, στα 40, στα 50, δεν ξέρουμε τι κάνουμε, δεν έχουμε ιδέα τι κάνουμε. Άσε τι φαίνεται. Στην πράξη, από μέσα του ο καθένας, ξέρει πολύ καλά ότι νιώθει χαμένος πάρα πολύ συχνά. Δεν ξέρουμε τι κάνουμε. Το ότι μπορεί να έχουμε σταθερές πορείες δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μέσα μας όλα είναι εντάξει και ότι τα έχουμε βρει και νιώθουμε ότι αυτό είναι και είμαστε ικανοποιημένοι.
Και αυτό γιατί η ίδια μας η φύση είναι τέτοια. Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος να θέλει να εξελίσσεται, να ποθεί την αλλαγή, ακόμα κι αν την φοβάται.
Είναι κομμάτι της βιολογίας μας αν θέλεις. Οπότε μην αγχώνεσαι για το αν θα βρεις το πάθος σου. Είναι εντάξει το να μην ξέρεις τι κάνεις.
Αντί λοιπόν να ρωτάς «ποιο είναι το πάθος μου;», ξεκίνα να ρωτάς «τι βρίσκω ενδιαφέρον αυτή τη στιγμή, αυτή την περίοδο;». Σε τι μπορώ να γίνω καλός ή καλή και μέσα από αυτό να προσφέρω αξία; Ποια προβλήματα μπορώ και θέλω να λύσω;
Αυτές οι ερωτήσεις θα σε βοηθήσουν πολύ περισσότερο να κάνεις στο εδώ και τώρα πράγματα τα οποία σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι εξελίσσεσαι, ότι βελτιώνεσαι, ότι προχωράς τη ζωή και όλα τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν.
Μια καλύτερη προσέγγιση – Το Feedback Loop του Πάθους
Γιατί όμως η περιέργεια και η εσωτερική παρακίνηση δημιουργούν αυτό το πάθος που κυνηγάμε;
Καταρχάς, η ίδια η περιέργειά μας, η φυσική μας περιέργεια, τροφοδοτεί την ανάπτυξη. Αντί να περιμένουμε να εμφανιστεί το πάθος, ακολουθούμε την περιέργειά μας. Και τότε αρχίζουμε και βρίσκουμε πράγματα τα οποία μας ενδιαφέρουν εκ του φυσικού.
Τι σου φαίνεται φυσικά ενδιαφέρον;
Ποια προβλήματα σε κάνουν να σκέφτεσαι βαθιά και κρατούν το ενδιαφέρον σου παραπάνω από οτιδήποτε άλλο;
Τέτοιου τύπου μικρά ενδιαφέροντα που μπορεί να έχεις μπορούν να εξελιχθούν σε πολύ ουσιαστική δουλειά, σε πολύ ουσιαστικές ασχολίες, αν ακολουθήσεις αυτά τα ενδιαφέροντα και καλλιεργήσεις τις δεξιότητες που ακολουθούν.
Η εσωτερική κινητοποίηση, στην ουσία, προέρχεται από τη δεξιοτεχνία που χτίζουμε, από την ικανότητά μας δηλαδή που βελτιώνεται διαρκώς, και αυτή τροφοδοτεί την αίσθηση σκοπού στη ζωή μας.
Πώς η Περιέργεια και η Εσωτερική Κινητοποίηση δημιουργούν το Πάθος
Η πραγματική παρακίνηση δεν προέρχεται μόνο από τον ενθουσιασμό μας. Αυτό είναι απλά ένα στάδιο της διαδικασίας. Η πραγματική παρακίνηση προέρχεται από την αίσθηση προόδου.
Την αίσθηση του ότι έχουμε νόημα, ότι η ζωή μας έχει νόημα, ότι αυτό που κάνουμε έχει νόημα για εμάς. Αυτή η νοηματοδότηση δεν χρειάζεται να είναι κάτι τεράστιο, δεν χρειάζεται να είναι κάτι πολύ μεγάλο. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις εσύ να σώσεις την ανθρωπότητα.
Μπορεί να είναι κάτι πάρα πολύ απλό. Μπορεί να είναι το ότι βοηθάς την ομάδα σου στη δουλειά να συνδεθεί καλύτερα, να συνεργαστεί καλύτερα.
Μπορεί να χτίζεις καλύτερες δεξιότητες επικοινωνίας για να είσαι ακόμα πιο παρών στις σχέσεις που έχεις ήδη.
Δεν χρειάζεται ο σκοπός να είναι κάτι τεράστιο. Έχουμε μάθει να τον συνδέουμε με μεγαλεπήβολους σκοπούς.
Αυτό όμως δεν είναι πάντα ρεαλιστικό και δεν χρειάζεται εδώ που τα λέμε.
Δεν ήρθαμε να σώσουμε τον κόσμο. Ήρθαμε να σώσουμε τον κόσμο μας. Να τον κάνουμε έστω και λίγο καλύτερο. Και μέσα από αυτό να επηρεάσουμε, με όποιον τρόπο μπορούμε, τις ζωές των ανθρώπων γύρω μας. Αλλά μέχρι εκεί. Και αν αυτό καταλήξει να έχει έτσι ένα μεγάλο, σημαντικό και αξιόλογο αποτέλεσμα, καλώς.
Όταν λοιπόν αποκτάμε πολύτιμες δεξιότητες, χτίζουμε αυτοπεποίθηση. Και αυτό ενισχύει την ίδια τη διάθεση να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε.
Και ειδικά αν η εργασία, η δουλειά μας ή τέλος πάντων η ενασχόληση που έχουμε επιλέξει, συνδέεται με κάποιο πρόβλημα που μας ενδιαφέρει πολύ, τότε γίνεται ικανοποιητική αντί να είναι εξαντλητική.
Γιατί τότε επιλέγουμε τα προβλήματα με τα οποία ζούμε.
Δεν ζούμε απλά με προβλήματα τα οποία προέκυψαν στη ζωή μας κάποια στιγμή και συμβιβαστήκαμε ως εκ τούτου.
Πώς μπορείς λοιπόν να εφαρμόσεις όλο αυτό στη ζωή σου; Δώσε προσοχή σε θέματα, σε δραστηριότητες, σε πράγματα που σου κρατούν το ενδιαφέρον περισσότερο από άλλα.
Ξεκίνα με τα μικρά πράγματα. Εξερεύνησε τη φυσική σου περιέργεια και πειραματίσου χωρίς να πιέζεις τον εαυτό σου.
Είτε έχεις τελειώσει μόλις το πανεπιστήμιο είτε βρίσκεσαι σε μια πιο προχωρημένη φάση της καριέρας σου, η πίεση δεν θα σε βοηθήσει. Κάνε μικρά βήματα και αυτά τα μικρά βήματα θα οδηγήσουν σε μεγάλες αλλαγές.
Ακόμα και αν βρίσκεσαι σε μια φάση που θέλεις να αλλάξεις καριέρα, αυτό δεν σημαίνει ότι θα κάψεις όλα τα καράβια σου και σήμερα θα παραιτηθείς, αύριο θα βρεις καινούργια δουλειά.
Χρειάζεται σχέδιο, χρειάζεται ξεκάθαρο όραμα. Και να ξέρεις ότι θα πάρει χρόνο. Και αυτό είναι φυσιολογικό. Και ακόμα και αν ψάχνεις να βρεις το πάθος σου μέσα σε όλα αυτά, είναι ok να μην ξέρεις τι κάνεις.
Θα το βρεις. Με τον καιρό θα το βρεις. Και στο λέω εγώ που έχω περάσει από αυτή τη διαδικασία. Και το έχω περάσει και πολλές φορές.
Και φοβόμουν σε κάθε στάδιο. Δεν είναι ότι το έκανα με ευκολία. Νομίζω κανείς μας δεν το κάνει με ευκολία. Όλοι δυσκολευόμαστε.
Μέσα σε όλα αυτά λοιπόν, μπορείς να αναπτύξεις δεξιότητες ακόμα και αν δεν είσαι 100% παθιασμένος ή παθιασμένη στην αρχή με αυτό που μαθαίνεις.
Άλλωστε, εκεί που θα ξεχωρίσεις είναι στο σημείο τομής όλων των γνώσεων και των δεξιοτήτων σου, καθώς και της εμπειρίας που έχεις αποκομίσει στη ζωή.
Ποτέ για το ένα πράγμα μόνο.
Και όσο περισσότερο μπορέσεις να συνδέσεις τη δουλειά σου με προβλήματα που έχουν σημασία για σένα, τόσο το καλύτερο.
Και ξαναλέω, δεν χρειάζεται να είναι τεράστια προβλήματα. Δεν χρειάζεται να σώσεις το περιβάλλον.
Δεν χρειάζεται να λύσεις την ανθρωπιστική κρίση που υπάρχει.
Μπορείς να κάνεις μικρά πράγματα, τα οποία όμως με τον καιρό μπορούν να έχουν μεγάλα αποτελέσματα. Και αυτό είναι το ζητούμενο.
Είπαμε λοιπόν πως αντί να περιμένεις να βρεις το πάθος σου, είναι προτιμότερο να εστιάσεις στο να αναπτύξεις δεξιότητες και στο να βρεις προβλήματα τα οποία θέλεις να λύσεις. Και είναι πάντα προτιμότερο να επιλέγουμε τα προβλήματα με τα οποία θα ζούμε στη ζωή.
Για μένα τα πράγματα πήγαν καλά. Ακολούθησα τη φυσική μου περιέργεια και τη δημιουργικότητά μου και βρέθηκα εδώ, στο σήμερα, μπροστά στο μικρόφωνο, να σου μιλάω και να έχω βοηθήσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στην εξέλιξή τους.
Ποιος να μου το έλεγε αυτό εκείνη την ημέρα όταν έβγαινα από το αμφιθέατρο και δεν ήξερα πού πηγαίνω.
Δεν σταμάτησα όμως μέσα σε όλα αυτά ποτέ να φοβάμαι. Απλά τόλμησα να δοκιμάσω πράγματα που βρίσκονταν έξω από τη ζώνη ανεσίσμου. Να χτίσω γνώσεις και δεξιότητες και να δω πού θα με πάει. Άφησα δηλαδή τη ζωή να με φέρει εδώ, ακολουθώντας τον δικό μου εσωτερικό ρυθμό.
Αυτό θα συνεχίσω να κάνω. Ακόμα κι αν κάποιες φορές κρατάω στο χέρι το κλειδί αλλά δεν έχω ιδέα πού πάω.
Αυτό είναι που χρειάζεται να λέμε και ο ένας στον άλλον στην τελική.
Τις περισσότερες φορές δεν θα ξέρουμε τι κάνουμε και ποιο είναι το καλύτερο επόμενο βήμα. Και αυτό είναι οκ. Έτσι είναι η ζωή. Η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια είναι προεπιλογή. Δεν είναι εξαίρεση. Είναι ο κανόνας. Γιατί η αλλαγή στη ζωή είναι η μόνη σταθερά.
Σημασία έχει να αφήσεις πίσω τις μεγάλες προσδοκίες και να αρχίσεις να ζεις για τη χαρά της ανακάλυψης και της εξέλιξης. Όλα τα άλλα θα έρθουν. Και επειδή ξέρω πόσο δύσκολο είναι να νιώθεις χαωμένη και χαμένη μέσα στον πανικό της υπερπληροφόρησης που επικρατεί, δημιούργησα ένα cheat sheet με τη συλλογή μου από podcasts και άρθρα που σου δίνουν όσα χρειάζεσαι για να χτίσεις την επαγγελματική πορεία που θέλεις, με σταθερά βήματα, χωρίς υπερφίαλες συμβουλές που ακούγονται καλές αλλά καταλήγουν να σε αγχώνουν.
Μπορείς να κατεβάσεις το cheat sheet δωρεάν από το link www.phyllisophies.gr/career. Και επειδή τώρα όλο αυτό ήταν καινούριο – συνήθως βάζω το phyllisgabriel.com – για ευκολία, θα βρεις το link πάνω-πάνω στις σημειώσεις του επεισοδίου.
Και κάπου εδώ τελειώσαμε. Αν σου άρεσε αυτό το επεισόδιο, μοιράσου το με κάποιον που αγαπάς. Μου κάνεις έτσι το καλύτερο κομπλιμέντο που υπάρχει για τη δουλειά μου και συγχρόνως με βοηθάς να βοηθήσω ακόμα περισσότερους ανθρώπους.
Στις σημειώσεις του επεισοδίου θα βρεις και άλλα links, τα οποία θα σε παραπέμψουν σε άλλα επεισόδια που ίσως ενδιαφέρεσαι να ακούσεις.
Και κάνε και ένα review με όσα αστέρια θέλεις στην εφαρμογή που ακούς το podcast. Δεν κοστίζει τίποτα και βοηθάει την εκπομπή άπειρα. Μέχρι την επόμενη φορά θυμήσου: Υπάρχει πάντα καλύτερος τρόπος. Και είμαστε εδώ για να τον βρούμε μαζί.
Γεια χαρά!
