Πώς θέτω όρια όταν μια ζωή υπήρξα το “καλό παιδί” και δεν έχω ιδέα από πού να το πιάσω;
Πολλοί/ές από εμάς δυσκολευόμαστε να θέσουμε όρια, είτε επειδή πάσχουμε από το σύνδρομο του καλού παιδιού, είτε επειδή μας τρομάζει η γνώμη των άλλων και έχουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Αυτό οδηγεί σε ένα έντονο αίσθημα εγκλωβισμού. Πώς να θέσεις όρια και να αλλάξεις, τη στιγμή που όλοι σε έχουν συνηθίσει ακριβώς όπως είσαι;
Και, εν πάση περιπτώσει, τελικά γίνεται να θέσεις όρια;
Με μία λέξη:
Γίνεται.
Θα χρειαστεί χρόνος, επιμονή, πολλή ενδοσκόπηση και αυτοπαρατήρηση, αλλά γίνεται.
Άλλωστε, ποια είναι η εναλλακτική; Να μείνεις στα ίδια και να συνεχίσεις να βασανίζεσαι;
Σε αυτό το επεισόδιο, λοιπόν, θα συζητήσουμε τα τέσσερα στάδια που χρειάζεται να περάσουμε για να ξεκινήσουμε να θέτουμε όρια.
Σου εύχομαι καλή ακρόαση!
Φύλλις
Τα 4 στάδια με μια ματιά:
- Βρες τι είναι εκείνο που δε σου αρέσει
- Όρισε τι θέλεις από την εκάστοτε κατάσταση
- Εμπιστεύσου τον εαυτό σου – Με άλλα λόγια, βάλ’ του όρια
- Βρες το πιο απλό και εύκολο επόμενο βήμα
Υλικό για επιπλέον μελέτη:
Το επόμενο καλύτερο βήμα:
Πάρε χαρτί και μολύβι και ξεκίνα να καταγράφεις τα βήματα και να απαντάς στα ερωτήματα που συζητήσαμε στο χαρτί. Κάνε συστηματική καταγραφή και φρόντισε έτσι να δημιουργήσεις κύκλους ανατροφοδότησης ώστε να μπορείς να αξιολογήσεις την πρόοδό σου.
Μερικές ατάκες από το επεισόδιο:
- “Δε χρειάζεται να συμφωνούν όλοι μαζί σου. Χρειάζεται να τα έχεις εσύ καλά με τη συνείδησή σου απέναντι στον εαυτό σου.”
- “Χρειάζεται να πάρεις την ευθύνη και να αποδεχτείς ότι θα νιώθεις άβολα.”
- “Μπορείς να θέσεις όρια, αλλά θα χρειαστεί χρόνος και επιμονή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα το κάνει κανένας άλλος για σένα.”
- “Ο χρόνος θα περάσει έτσι κι αλλιώς. Το θέμας είναι τι θα επιλέξεις να κάνεις μαζί του.”
ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ: Ποιο ερώτημα σε απασχολεί περισσότερο αυτό το διάστημα;
Μοιράσου το μαζί μου με ένα email στο info@phyllisgabriel.com και ίσως γίνει θέμα μελλοντικού επεισοδίου.