Είσαι ένας από εκείνους που πιστεύουν πως η επιτυχία έρχεται με κόπο και σκληρή δουλειά; Μήπως από την άλλη περνάς φάσεις που δε θέλεις να κάνεις απολύτως τίποτα;
Σκεφτόμουν το θέμα της εβδομάδας και συνειδητοποίησα πως δεν υπάρχει τίποτα για το οποίο να θέλω πραγματικά να γράψω.
Πριν καιρό έδωσα μιαν υπόσχεση στον εαυτό μου: να μην κάνω ποτέ τίποτα που να μη μου δίνει πραγματική χαρά. Από την άλλη έχω δεσμευθεί απέναντι στον εαυτό μου και στους αναγνώστες της σελίδας πως θα ανεβαίνει ένα άρθρο κάθε εβδομάδα.
Πώς τα συνδυάζεις αυτά τα δυο όταν δε νιώθεις πως έχεις κάτι να πεις;
Μη με παρεξηγείς. Δεν εννοώ πως πραγματικά δεν έχω τίποτα να πω. Είνα πολλά εκείνα για τα οποία έχω έτοιμο υλικό για να γράψω. Αυτήν την εβδομάδα, όμως, αισθάνομαι πως δεν έχω απολύτως τίποτα να πω.
Και αυτό είναι ΟΚ.
Άλλωστε, όταν δεν έχεις τίποτα να πεις, είναι καλό να σωπαίνεις και να ακούς.
Τόσοι και τόσοι από εμάς τρέχουμε διαρκώς, μην τυχόν και βρεθεί κάποιος που θα πει πως δε δουλέψαμε αρκετά ή πως εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε αρκετοί. Η ακόμα, πως είμαστε τεμπέληδες.
Η αλήθεια είναι πως αυτό το λέμε πάντα πρώτοι εμείς στον εαυτό μας για τον εαυτό μας.
Είναι απαραίτητο να κάνουμε μικρά διαλείμματα.
Είναι απαραίτητη η ξεκούραση.
Είναι απαραίτητο το να σταματήσεις για λίγο, ακόμα κι αν σε αυτό το λίγο απλά κοιτάς το ταβάνι.
Πώς να ακούσεις, αν δε σταματήσεις για λίγο; Πώς να ακούσεις τους άλλους και να τους καταλάβεις, αν βρίσκεσαι διαρκώς σε κίνηση; Πώς να ακούσεις την εσωτερική σου φωνή που σου ψιθυρίζει ιδέες και σε βοηθά να κάνεις το επόμενο βήμα;
‘Βρίσκομαι διαρκώς σε κίνηση’ δε σημαίνει ‘είμαι παραγωγικός’. Σημαίνει απλά πως είμαι διαρκώς απασχολημένος, ακόμα και με ανούσια πράγματα που δε με βοηθούν να εξελιχθώ στη δουλειά μου, στις σπουδές μου, στη ζωή.
Όλα αυτά ξεκινούν από την κοινή πεποίθηση πως η επιτυχία και η ευτυχία έρχονται μέσα από πολύ πολύ πολύ σκληρή δουλειά και θυσίες.
Ναι, θα δουλέψω.
Ναι, θα κοπιάσω.
Ναι, θα αφήσω κάποια πράγματα πίσω.
Όλα αυτά, όμως, για κάποιον λόγο τα πηγαίνουμε στα άκρα.
Άλλο το εργάζομαι και άλλο το σκοτώνομαι στη δουλειά.
Άλλο το να κοπιάζω για εκείνα που έχουν σημασία και άλλο το να μην έχω ζωή για χάρη τους.
Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε λίγο τις ιστορίες που λέμε και να αποφασίσουμε τι έχει τελικά πραγματική αξία. Αυτό, όμως, για να το βρούμε θα χρειαστεί πρώτα να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να χαλαρώσουμε.
Η επιτυχία δε σημαίνει τίποτα χωρίς ισορροπία.
Χωρίς ισσοροπία δεν έρχεται η ευτυχία.
Η ευτυχία είναι κοινός στόχος όλων μας. Προϋποθέτει, όμως, την ολοκλήρωση και την ευημερία μας.
Το σίγουρο είναι πως δεν έρχεται όταν την αναβάλουμε θυσιάζοντας την απαραίτητη ισορροπία της ζωής μας στον βωμό του ψυχαναγκασμού.
Για δες… Τελικά, κάτι βρήκα να γράψω. 😊
Εσύ πώς τα βλέπεις όλα αυτά;
