Για πάρα πολλά χρόνια πίστευα πως δεν το είχα με τη μάθηση. Δεν μπορούσα με τίποτα να αποστηθίσω τα μαθήματα του σχολείου και από ένα σημείο και μετά παραιτήθηκα και προσπαθούσα τόσο όσο.
Μπορείς να φανταστείς πόσο αυτό επηρέαζε την αυτοπεποίθηση και την αυτοεικόνα μου…
Δίχως να το συνειδητοποιώ, έκανα αυτοσαμποτάζ στη μάθησή μου. Δεν πίστευα ότι μπορούσα να τα καταφέρω, δεν προσπαθούσα αρκετά, γινόμουν αναβλητική, δεν οργάνωνα τον χρόνο και τη μελέτη μου.
Εδώ που τα λέμε δεν ήξερα πώς να το κάνω. Όπως δεν ξέρουν οι περισσότεροι από εμάς.
Βλέπεις, δεν το μάθαμε κάπου και απλά κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε με αυτά που είχαμε.
Αυτό θέλω να αλλάξουμε με τη βοήθεια της Μετα-Μάθησης.
Σε αυτό το επεισόδιο θα ακούσεις το πρώτο μέρος του δωρεάν μαθήματος με θέμα “Αυτοσαμποτάζ στη μάθηση και πώς το ξεπερνάμε” που έκανα με αφορμή την κυκλοφορία του online course “SMARTer: Μαθαίνω Έξυπνα”.
Όσα θα ακούσεις είναι το πρώτο μέρος του μαθήματος. Αν θέλεις να ακούσεις το υπόλοιπο, μπορείς να το κάνεις από εδώ.
Υπάρχει ως premium podcast στην Γωνιά της Μάθησης μέσα από το το Growth Academy, και συνοδεύεται από το pdf με τις σημειώσεις του μαθήματος.
Θυμίζω ότι η συμμετοχή σου στο Academy είναι δωρεάν.
Κι αν βρεις χρήσιμα όσα θα ακούσεις, να ξέρεις ότι το online course “SMARTer: Μαθαίνω Έξυπνα” συμπεριλαμβάνει όλες τις τεχνικές και στρατηγικές Meta-Μάθησης που χρειάζεσαι για να αλλάξεις τις κακές συνήθειες που σε εμποδίζουν να μαθαίνεις και να απομνημονεύεις έξυπνα.
Συνήθειες που κουβαλούσα κι εγώ.
***
→ Μάθε για το online course “SMARTer: Μαθαίνω Έξυπνα”
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝO ΕΠΟΜΕΝO ΕΠΕΙΣΟΔΙO
→ #77: Κανόνας 80/20 – Κλειδί για αποτελεσματική μάθηση
***
ΜΠΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ
→ Γίνε εδώ μέλος του Growth Academy
***
ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ/Η
***
ΣΥΝΔΕΣΟΥ
Συνδέσου μαζί μου στο Instagram
Συνδέσου μαζί μου στο LinkedIn
***
ΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ
Άφησε ένα rating στο Apple Podcasts
Transcript
Για πάρα πολλά χρόνια πίστευα πως δεν το είχα με τη μάθηση.
Δεν μπορούσα με τίποτα να αποστηθίσω τα μαθήματα του σχολείου και από ένα σημείο και μετά παραιτήθηκα και προσπαθούσα τόσο όσο.
Μπορείς να φανταστείς πόσο αυτό επηρεάζει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεικόνα μου.
Δίχως να το συνειδητοποιώ έκανα αυτοσαμποτάζ στη μάθησή μου.
Δεν πίστευα ότι μπορούσα να τα καταφέρω. Δεν προσπαθούσα αρκετά, γινόμουν αναβλητική, δεν οργάνωνα το χρόνο και τη μελέτη μου.
Εδώ που τα λέμε όμως δεν ήξερα πώς να το κάνω, όπως δεν ξέρουν οι περισσότεροι από εμάς.
Βλέπεις, δεν το μάθαμε κάπου και απλά κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε με αυτά που είχαμε.
Αυτό θέλω να αλλάξουμε με τη βοήθεια της μεταμάθησης.
Σε αυτό το επεισόδιο θα ακούσεις το πρώτο μέρος του δωρεάν μαθήματος με θέμα, «Αυτοσαμποτάζ στη μάθηση και πώς το ξεπερνάμε», το οποίο έκανα με αφορμή την κυκλοφορία του online course Smarter, μαθαίνω έξυπνα.
Όσα θα ακούσεις είναι το πρώτο μέρος του μαθήματος. Αν θέλεις να ακούσεις το υπόλοιπο, θα βρεις το link στις σημειώσεις του επεισοδίου.
Υπάρχει ως premium podcast στη γωνιά της μάθησης μέσα από το Growth Academy και συνοδεύεται από το PDF με τις σημειώσεις του μαθήματος, το οποίο μπορείς να κατεβάσεις και να ανατρέχεις σε αυτό όποτε θέλεις.
Θυμίζω ότι η συμμετοχή σου στο Growth Academy είναι δωρεάν.
Και αν βρεις χρήσιμα όσα θα ακούσεις, να ξέρεις ότι το Online Course Smarter, μαθαίνω έξυπνα, που ετοιμάζω και που πρόκειται να κυκλοφορήσει την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου, συμπεριλαμβάνει όλες τις τεχνικές και στρατηγικές μεταμάθησης που χρειάζεσαι για να αλλάξεις τις κακές συνήθειες που σε εμποδίζουν να μαθαίνεις και να απομνημονεύεις έξυπνα.
Συνήθειες που κουβαλούσα και εγώ.
Για περισσότερα, τσέκαρε το link phyllisgabriel.com/meta.
Φύγαμε για το επεισόδιο.
[Intro]
Όταν ξέρω ποια είμαι και τι κάνω, και μετά ξέρω και πώς να φτάσω εκεί που θέλω να φτάσω, τα πράγματα απλοποιούνται.
Οπότε, αυτογνωσία για το ποια είμαι, τι κάνω και γιατί.
Μάθηση για το πώς να πετύχω τους στόχους μου, να δημιουργήσω τη ζωή που θέλω, την καριέρα που θέλω, τις συνθήκες που θέλω και ούτω καθεξής.
Ο στόχος μας σήμερα.
Ο στόχος μας σήμερα είναι να απαντήσουμε δύο ερωτήσεις:
Γιατί συμβαίνει το αυτοσαμποτάζ, πώς μοιάζει και πώς μπορούμε να το ξεπεράσουμε.
Είναι πολύ σημαντικό σε αυτό το σημείο να πούμε ότι δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις.
Το αυτοσαμποτάζ έχει πολλές αιτίες.
Στην ουσία, αυτό που βλέπουμε εμείς ως τελικό αποτέλεσμα είναι σύμπτωμα.
Τα αίτια που μας οδηγούν στο να σαμποτάρουμε τον εαυτό μας είναι πολύ βαθύτερα.
Βοηθάει πάρα πολύ να αποκτήσουμε αυτού του τύπου την αυτογνωσία και να ξέρουμε τι κάνουμε και γιατί το κάνουμε.
Γιατί όταν έχουμε επίγνωση του τι μας συμβαίνει, τότε έχουμε και τη δύναμη να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Έχουμε τη δύναμη να τα αλλάξουμε.
Άρα, το ένα κομμάτι για να μπορέσουμε να το ξεπεράσουμε είναι να χτίσουμε αυτή την επίγνωση του γιατί συμβαίνει το σαμποτάζ, γιατί μπαίνουμε στη διαδικασία να σαμποτάρουμε τον ίδιο μας τον εαυτό.
Και αφετέρου, να δούμε ποιες στρατηγικές θα μας βοηθήσουν.
Γιατί δεν αρκεί απλά να αλλάξω τον τρόπο που σκέφτομαι και να αποκτήσω το mindset.
Όχι, δεν γίνεται έτσι, δεν λειτουργεί έτσι ακριβώς.
Χρειάζεται αυτή η αλλαγή στο mindset να συνοδεύεται από συμπεριφορές και συνήθειες, από πράγματα που θα κάνουμε καθημερινά και θα υποστηρίζουν την αλλαγή στο mindset.
Διαφορετικά, είναι δωρον άδωρον.
Διαφορετικά, απλά λέω στον εαυτό μου ότι πιστεύω σε μένα, ότι μπορώ να τα καταφέρω, αλλά δεν κάνω τίποτα.
Χωρίς δράση, δεν υπάρχει εξέλιξη.
Η δράση είναι απαραίτητη για να μπορέσουμε να κάνουμε οποιαδήποτε αλλαγή, τόσο σε ψυχολογικό επίπεδο όσο και σε πρακτικό επίπεδο.
Πώς μοιάζει λοιπόν το αυτοσαμποτάζ στη μάθηση;
Καταρχάς, υπάρχουν πολλοί και διάφοροι τρόποι.
Έχω σημειώσει εδώ τα κύρια και θέλω να μου γράψετε στο τσάτ τι από αυτά βιώνετε ή τι άλλο μπορεί να βιώνετε.
Τα κύρια σημεία με τα οποία εμφανίζεται το αυτοσαμποτάζ στη μάθησή μας είναι η αναβλητικότητα, η ελλιπής προσπάθεια και η έλλειψη οργάνωσης.
Τα αναφέρω τώρα, αλλά δεν θέλω κανείς να τα πάρει ως αφορμή για να αρχίσει να αυτομαστιγώνεται και να κατηγορεί τον εαυτό του.
Και τα τρία αυτά είναι συμπτώματα του τι συμβαίνει σε βαθύτερο επίπεδο, το οποίο μας οδηγεί στο να σαμποτάρουμε τον εαυτό μας.
Η αναβλητικότητα, για παράδειγμα, είναι ένα ψυχολογικό φαινόμενο που αντιμετωπίζουμε όλοι.
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην γίνεται αναβλητικός.
Πολλές φορές, όταν βρισκόμαστε μέσα στην κατάσταση, νομίζουμε ότι μόνο εμείς βιώνουμε αυτό το πρόβλημα, ενώ όλοι οι άλλοι τα καταφέρνουν μια χαρά.
Νιώθουμε πως είμαστε οι μοναδικοί που γινόμαστε αναβλητικοί, που δεν προσπαθούμε αρκετά ή που δεν οργανωνόμαστε σωστά.
Όμως, κανείς δεν τα έχει όλα λυμένα.
Η αναβλητικότητα εμφανίζεται στη ζωή όλων των ανθρώπων, άλλοτε σε μικρότερο και άλλοτε σε μεγαλύτερο βαθμό, άλλοτε σε έναν τομέα και άλλοτε σε έναν άλλον.
Μπορεί κάποιος να είναι απόλυτα συνεπής στη δουλειά του, αλλά να γίνεται πολύ αναβλητικός στην προσωπική του ζωή ή στην αυτοφροντίδα του.
Η αναβλητικότητα είναι σύμπτωμα. Τα αίτια είναι πολύ βαθύτερα.
Στο online course “Smarter” έχω αφιερώσει μια ολόκληρη ενότητα σε αυτό το θέμα, γιατί δεν μου είναι αρκετό να μιλήσω απλώς για τεχνικές μάθησης και απομνημόνευσης.
Αν δεν δώσουμε και εργαλεία για να οργανώνουμε τον χρόνο μας, οι τεχνικές από μόνες τους δεν αρκούν.
Δυστυχώς, αυτά τα εργαλεία δεν μας τα μαθαίνουν πουθενά.
Δεν μαθαίνουμε στο σχολείο πώς να οργανώνουμε το πλάνο μας,
πώς να βάζουμε σε τάξη τις υποχρεώσεις και τις προτεραιότητές μας,
έτσι ώστε να συντονίζουμε αναλόγως την κάθε μέρα μας.
Επειδή δεν το μαθαίνουμε, καταλήγουμε να το κάνουμε με πολύ αποσπασματικούς τρόπους.
Έχω δουλέψει με ανθρώπους που σημείωναν τις υποχρεώσεις τους σε 15 διαφορετικά σημειωματάρια!
Και αυτό το κάνουμε από το σχολείο.
Αυτές οι κακές συνήθειες οργάνωσης μας ακολουθούν από πολύ νεαρή ηλικία.
Όχι όμως επειδή φταίμε εμείς.
Δεν τις καλλιεργήσαμε ηθελημένα.
Κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε με αυτά που είχαμε.
Και αν δεν έρθει κάποιος να μας καθοδηγήσει, να μας δείξει έναν τρόπο οργάνωσης και πλάνου, τότε δεν το κάνουμε από μόνοι μας.
Πολλές φορές, μάλιστα, επειδή το συνηθίζουμε, αυτό μετατρέπεται στην κανονικότητά μας και το κουβαλάμε για μια ζωή.
Και αναρωτιόμαστε, γιατί ο Κωστάκης θα κάνει καλύτερα.
Ή γιατί η Μαρία μπορεί και τελειώνει τη δουλειά της τόσο γρήγορα και εγώ δεν τα καταφέρνω. Και εγώ χάνω τόσο πολύ χρόνο.
Γιατί δεν έχουμε μάθει τεχνικές. Δεν έχουμε μάθει με ποιον τρόπο να σκεφτόμαστε και να οργανωνόμαστε, για να αποφεύγουμε το να χάνουμε χρόνο και να μπορούμε να είμαστε παραγωγικοί.
Οπότε, δείτε τα όλα αυτά σαν πρακτικές, εργαλεία και συνήθειες καινούργιες που πρόκειται να χτίσετε, γιατί αυτό χρειάζεται να γίνει.
Χρειάζεται να χτίσουμε καινούργιες συνήθειες στο να οργανώνουμε το χρόνο μας, να μαθαίνουμε και να θυμόμαστε.
Η ελλιπής προσπάθεια επίσης είναι παράγοντας, είναι σύμπτωμα που έχει να κάνει με το mindset. Αν δεν πιστεύω στον εαυτό μου ή αν έχω πολλές φορές αποτύχει σε κάτι, αυτό οδηγεί πολλές φορές στο να μην προσπαθώ όσο θα μπορούσα.
Και την έλλειψη οργάνωσης, την οποία την ανέφερα ήδη. Υπάρχουν άλλοι τρόποι με τους οποίους εσείς σαμποτάρετε τον εαυτό σας.
Για γράψτε μου στο τσάτ, καθώς εγώ συνεχίζω.
Όλα αυτά λοιπόν που εμείς πιστεύουμε μετατρέπονται σε αυτοεκπληρούμενες προφητείες.
Γιατί αν εγώ σκέφτομαι ότι δεν τα καταφέρνω, ότι είμαι αναβλητική, ότι είμαι ανοργάνωτη, ότι δεν είμαι και τόσο έξυπνη, δεν έχω καλή μνήμη και ό,τι άλλο μπορεί να σκέφτεται ο καθένας, αυτές οι αρνητικές σκέψεις μετατρέπονται σε συμπεριφορές, χωρίς να το θέλουμε, άθελά μας, γίνεται υποσυνείδητα.
Και αυτές οι συμπεριφορές οι υποσυνείδητες προκαλούν την επιβεβαίωση του κανόνα που έχουμε ορίσει.
Δηλαδή, αν έχω πει εγώ ότι δεν έχω καλή μνήμη, αρχίζω να συμπεριφέρομαι αναλόγως.
Δεν καταβάλλω προσπάθεια για να θυμάμαι ονόματα, αφού έτσι κι αλλιώς δεν θα τα θυμάμαι. Έτσι έχω πειστεί.
Δεν προσπαθώ να ψάξω, να βρω τεχνικές, τρόπους για να απομνημονεύω καλύτερα. Δεν κρατάω σημειώσεις.
Και αυτό μετά αρχίζει σιγά-σιγά να επιβεβαιώνει το ότι δεν θυμάμαι, αφού δεν θυμάμαι.
Αφού δεν κάνω αυτά που χρειάζεται, δεν καταβάλλω την προσπάθεια που χρειάζεται, δεν θυμάμαι.
Και αυτό γίνεται μετά ένας φαύλος κύκλος που δεν τελειώνει.
Είναι αλληλένδετα συνήθως. Ρωτάει η Εβίτα στο τσάτ αν είναι αλληλένδετα αυτά τα τρία: η αναβλητικότητα, η ελλιπής προσπάθεια και η κακή οργάνωση χρόνου.
Συνήθως πάνε πακέτο. Γιατί σκέψου ότι για να φτάσεις στο σημείο να γίνεις αναβλητικός, σημαίνει ότι δεν έχεις οργανωθεί αρκετά. Μπορεί να μην προσπαθείς.
Όλα αυτά, με κάποιον τρόπο, το ένα επηρεάζει το άλλο και συνδέεται μαζί του.
Δεν συμβαίνει ποτέ το ένα χωρίς κάποιο από αυτά τα άλλα. Η Μαριάννα λέει πως κάποιες φορές αυτοσαμποτάρουμε τον εαυτό μας, ακόμα και από συνήθεια, επειδή το έκανε η παλιά μας ταυτότητα.
Ή μπορεί να βρεθούμε σε ένα οικείο περιβάλλον από τα παλιά, το οποίο κάπως μας έχει προγραμματίσει να συμπεριφερόμαστε με έναν συγκεκριμένο τρόπο.
Και αυτό συμβαίνει, γιατί το περιβάλλον το ίδιο μας προγραμματίζει.
Και αυτό το συζητάμε στο course. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να ορίζουμε εμείς το περιβάλλον μας και όχι να το αφήνουμε να μας επηρεάζει.
Μου είναι πολύ δύσκολο, λέει κάποιος, να οργανώσω όσα έχω να κάνω.
Σκεφτείτε καθώς τα λέω όλα αυτά, τι πεποιθήσεις έχετε γύρω από τη μάθηση.
Τι είναι αυτό που πιστεύετε για τον εαυτό σας;
Ανεξάρτητα από την παραγωγικότητα, την αναβλητικότητα και την οργάνωση χρόνου, ποια είναι εκείνα τα πράγματα που πιστεύετε για τον εαυτό σας, που τώρα, καθώς συζητάμε για τις αυτοεκπληρούμενες προφητείες και για το mindset, συνειδητοποιείτε ότι μπορεί να παίζουν ένα μικρό ή μεγάλο ρόλο στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζετε τη μάθηση;
Σκεφτείτε το λίγο.
Γιατί πολλές φορές υπάρχουν πεποιθήσεις που οδηγούν σε αυτοεκπληρούμενες προφητείες τις οποίες μπορούμε να αλλάξουμε.
Απλά, για να το κάνουμε αυτό, χρειάζεται πρώτα να αποκτήσουμε την επίγνωση και έπειτα να αρχίσουμε να εφαρμόζουμε τεχνικές, στρατηγικές, πρακτικές που μας βοηθούν να επαναπρογραμματίσουμε αυτό που πιστεύουμε για τον εαυτό μας.
Υπάρχουν τέσσερις βασικές περιοριστικές πεποιθήσεις που χρειάζεται οπωσδήποτε να αμφισβητήσουμε.
Αυτό το κομμάτι υπάρχει και μέσα στο online course, γιατί το συζητάμε πολύ αναλυτικά εκεί το θέμα του mindset.
Οι τέσσερις αυτές βασικές περιοριστικές πεποιθήσεις που χρειάζεται να εξετάσουμε είναι οι εξής:
- Οι ικανότητές μας είναι προκαθορισμένες και δεν αλλάζουν.
- Η μάθηση πρέπει να είναι πάντα σχετικά εύκολη και αβίαστη.
- Η αποτυχία είναι κάτι κακό που πρέπει να αποφεύγουμε με κάθε κόστος.
- Οι άνθρωποι έχουν συγκεκριμένα στυλ μάθησης με τα οποία μαθαίνουν τα πάντα καλύτερα.
Δεν είναι έτσι.
Καταρχάς, οι ικανότητές μας δεν είναι προκαθορισμένες. Τα πάντα είναι δεξιότητες.
Αυτό το λέω από την αρχή της καριέρας μου. Τα πάντα είναι δεξιότητες.
Έχω πάνω από 13-14 χρόνια διδακτική εμπειρία σε σχολικές τάξεις, σε αίθουσες με μαθητές όλων των ηλικιών.
Έχω δουλέψει με πάρα πολλούς ανθρώπους.
Δεν έχω δουλέψει μόνο στα πλαίσια της προσωπικής ανάπτυξης, αλλά και ως εκπαιδευτικός.
Και εκεί έχω δει πάρα πολλές φορές αυτές τις βασικές περιοριστικές πεποιθήσεις να αναπαράγουν τον εαυτό τους και να δημιουργούν αυτοεκπληρούμενες προφητείες για μαθητές.
Όταν κάποιος έλεγε «δεν μπορώ να μάθω γερμανικά, δεν το έχω με τις ξένες γλώσσες», αυτό τον εγκλώβιζε μέσα σε αυτή την πεποίθηση και δεν προσπαθούσε όπως ήξερε ότι θα μπορούσε.
Και αυτό είναι ένα απλό παράδειγμα από τις ξένες γλώσσες. Το κάνουμε σε ένα σωρό άλλα πράγματα.
Οι ικανότητές μας δεν είναι προκαθορισμένες. Τα πάντα είναι δεξιότητες και μπορούμε να βελτιωθούμε.
Αρκεί να θέλουμε, να μας ενδιαφέρει, να έχουμε εσωτερικό κίνητρο και να κάνουμε κάτι γι’ αυτό.
Να βρούμε τις κατάλληλες στρατηγικές και πρακτικές που θα μας βοηθήσουν να το πετύχουμε.
Κωνσταντίνα, πεποίθηση δική μου ότι έχω μεγαλώσει, έχω πολλά στο μυαλό μου και έτσι δεν μπορώ να συγκρατήσω καινούργιες πληροφορίες.
Και αυτό είναι μύθος, ότι από μια συγκεκριμένη ηλικία και πάνω παύουμε να μπορούμε να απομνημονεύσουμε και ότι μαθαίνουμε λιγότερο ή ότι δεν μπορούμε να μάθουμε. Είναι μύθος.
Δεν ισχύει. Ο εγκέφαλος σε κάθε ηλικία μπορεί να μάθει, απλά από τα 25 και πάνω, χρειάζεται να καταβάλουμε συνειδητή προσπάθεια.
Μπορούμε όμως να μάθουμε. Χτίζει κανονικότητα καινούργιες συνάψεις, απλά από τη φάση που πλέον έχει σταματήσει η ανάπτυξη του εγκεφάλου, που είναι εκεί γύρω στα 22-25, χρειάζεται να καταβάλουμε συνειδητή προσπάθεια για να δημιουργηθούν οι καινούργιες συνάψεις.
Παρ’ όλα αυτά, μπορούμε να συγκρατήσουμε καινούργιες πληροφορίες. Απλά εκεί μπλέκονται πολλά.
Αν έχουμε υπερβολικά πολλά πράγματα στη ζωή μας, πολλές υποχρεώσεις, δεν κάνουμε καλή διαχείριση χρόνου, που σημαίνει ότι τρέχουμε από το ένα στο άλλο, έχουμε πάρα πολύ στρες, όλα αυτά επηρεάζουν πάρα πολύ τη μνήμη.
Οπότε εκεί μπορεί να χρειάζεται να κάνουμε και μια ανασκόπηση και να δούμε ποια πράγματα μπορούμε να αλλάξουμε στην καθημερινότητά μας για να βοηθήσουμε λίγο τον εαυτό μας και το μυαλό μας.
Χάνομαι στη συλλογή πληροφοριών, λέει η Νικολία. Και να υποθέσω ότι δεν κρατάς σημειώσεις ή τις κρατάς με κάποιον τρόπο πολύ γραμμικό, τύπου κατεβατά ή απλά σε ένα τετράδιο, όπως συνηθίζαμε στο σχολείο, τέλος πάντων, οι περισσότεροι.
Θα αφήσω την υπόθεση εδώ με έναν αστερίσκο και θα συνεχίσω. Η αποτυχία, λοιπόν, δεν είναι κάτι κακό που χρειάζεται να αποφεύγουμε με κάθε κόστος, γιατί πάει πακέτο με τη δυσκολία στη μάθηση.
Αν δεν αποτύχεις, δεν μαθαίνεις. Τα λάθη είναι το σύστημα μάθησης του μυαλού.
Μέσα από το να κάνουμε λάθη, να τα αναγνωρίζουμε, να καταλαβαίνουμε τι κάναμε λάθος και πώς μοιάζει το σωστό, μαθαίνουμε.
Είναι το κατεξοχήν σύστημα μάθησης του μυαλού. Και δυστυχώς μεγαλώνουμε με έναν πολύ φιξαρισμένο, με έναν πολύ περιοριστικό τρόπο σκέψης.
Που ένα από τα πράγματα που λέει είναι ότι τα λάθη είναι κάτι πάρα πολύ κακό και πρέπει να τα αποφεύγουμε γιατί τα λάθη σημαίνουν ότι θα πάρουμε κακούς βαθμούς ή ότι θα μας κοροϊδέψουν ή ό,τι, ό,τι, ό,τι.
Και αυτό μας βάζει σε μία ψυχολογία να προσπαθούμε να τα αποφύγουμε και να αποφύγουμε και τις αποτυχίες.
Δυστυχώς όμως ή ευτυχώς, αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλος μαθαίνει. Έτσι τη βρίσκει.
Και όταν αποφεύγουμε την αποτυχία και τα λάθη, δυστυχώς εγκλωβιζόμαστε και δεν μαθαίνουμε.
Προσπαθούμε και πάλι να μείνουμε στα εύκολα, αλλά με τον εύκολο τρόπο στην ουσία κάνουμε αυτά που ξέρουμε ήδη. Δεν προχωράμε.
Και τέλος. Και αυτό ίσως σας εκπλήξει. Οι άνθρωποι έχουν συγκεκριμένα στυλ μάθησης με τα οποία μαθαίνουν τα πάντα καλύτερα.
Έχουμε στυλ που προτιμάμε να μαθαίνουμε. Αυτό ισχύει.
Αλλά έχουν γίνει πολλές έρευνες γύρω από αυτό το θέμα που έχει να κάνει και με τις διαφορετικές νοημοσύνες και με το στυλ μάθησης, όχι οπτικός, όχι ακουστικός, όχι κιναισθητικός.
Ναι, έχουμε μια χ προτίμηση ο κάθε άνθρωπος τη δική του στον τρόπο με τον οποίο προτιμάμε να μαθαίνουμε, αλλά αυτό που έχει φανεί, και αυτό που θα σας πω και εγώ ότι ισχύει από την εμπειρία μου, είναι ότι όταν συνδυάζουμε τα στυλ μάθησης μεταξύ τους, είναι που μαθαίνουμε καλύτερα.
Δηλαδή, αν κάποιος είναι οπτικός τύπος, τον αρχίσει να βάζει και ακουστικά ερεθίσματα και να αρχίσει να κάνει και πράγματα κιναισθητικά, θα τον βοηθήσει πολύ περισσότερο να μαθαίνει από το να μείνει μόνο στο οπτικό επειδή κάποιος του είπε ότι είσαι οπτικός τύπος, οπότε θα μαθαίνεις μόνο με οπτικούς τρόπους.
Μας βοηθάει πολύ περισσότερο το να εμπλέξουμε τα διαφορετικά είδη μάθησης, γιατί έτσι ο εγκέφαλος έχει την ευκαιρία να καταγράψει μέσα από πολλά και διαφορετικά μονοπάτια της πληροφορίας και να τα κωδικοποιήσει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, οπότε έτσι χτίζονται πολύ περισσότερες συνάψεις για το ίδιο πράγμα.
Και αν αποτύχει, ας πούμε, το οπτικό μονοπάτι, θα έχουμε το κιναισθητικό για να θυμηθούμε μια πληροφορία.
Δεν θα έχουμε δηλαδή μόνο έναν δρόμο για έναν προορισμό, θα έχουμε πολλές διαδρομές για τον ίδιο προορισμό μέσα στο μυαλό μας και αυτό είναι καλό.
Και κάπως έτσι κλείνει το πρώτο μέρος του μαθήματος. Σε περιμένουν άλλα περίπου 40 λεπτά στη γωνιά της μάθησης, όπου μπορείς να το ακούσεις ολόκληρο και να κατεβάσεις το PDF με τις σημειώσεις μου.
Εκεί συζητήσαμε για την ικανότητα που έχει κάθε εγκέφαλος να μαθαίνει και να επανεκπαιδεύεται, ό,τι και αν έχει μάθει στο παρελθόν. Για το πως οι μαθημένες συμπεριφορές που έχουμε μπορούν να αλλάξουν και τι μπορούμε να κάνουμε, και είδαμε πολλές συγκεκριμένες στρατηγικές που μπορείς να εφαρμόσεις από εδώ και πέρα για να τα αλλάξεις.
Το link για να ακούσεις το υπόλοιπο μάθημα θα το βρεις στις σημειώσεις του επεισοδίου.
Υπενθυμίζω ότι η συμμετοχή σου στο Growth Academy και στη γωνιά της μάθησης είναι δωρεάν και θα χαρώ πάρα πολύ να σε δω να εγγράφεσαι και στο Smarter, το course που ετοιμάζω για το MetaLearning, το οποίο περιλαμβάνει όλες τις τεχνικές μάθησης, απομνημόνευσης και οργάνωσης χρόνου που χρειάζεσαι για να αρχίσεις να αλλάζεις όλες αυτές τις κακές συνήθειες και να μεταμορφώνεις τη μάθησή σου.
Και κάπου εδώ τελειώσαμε. Αν σου άρεσε το επεισόδιο και το βρήκες χρήσιμο, μοιράσου το με κάποιον που αγαπάς και ξέρεις ότι το χρειάζεται.
Μου κάνεις έτσι το καλύτερο κομπλιμέντο που υπάρχει για τη δουλειά μου και συγχρόνως με βοηθάς να βοηθήσω ακόμα περισσότερους ανθρώπους.
Και κάνε και ένα review με όσα αστέρια θέλεις στην εφαρμογή που ακούς το podcast. Δεν κοστίζει τίποτα και βοηθάει την εκπομπή άπειρα.
Μέχρι την επόμενη φορά, θυμίσου, υπάρχει πάντα καλύτερος τρόπος. Και είμαστε εδώ για να τον βρούμε μαζί.
