Η τοξική παραγωγικότητα σε βάζει στον αυτόματο, και απλά κάνεις πράγματα επειδή τα έχεις συνηθίσει. Δεν τα αμφισβητείς και δεν διερωτάσαι αν είναι πράγματι χρήσιμα ή αν θα μπορούσε να τα κάνει κάποιος άλλος αντί για σένα. Και είναι και αυτή η αίσθηση του ότι δεν κάνεις ποτέ αρκετά που σε ωθεί στο να συνεχίζεις τον φαύλο κύκλο.
Δεν μπορείς όμως να φυτέψεις κάτι καινούριο σε έναν ήδη παρα-γεμισμένο κήπο.
Σε αυτό το επεισόδιο συζητάμε για την τοξική παραγωγικότητα, το πώς μας βλάπτει και τι μπορείς να κάνεις για να βγεις από τον φαύλο κύκλο.
***
ΤΟ ΚΡΥΦΟ BONUS ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
→ Φόβος μπροστά στο άγνωστο και τις συνεχείς εξελίξεις – Τι μπορούμε να κάνουμε;
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
→ #58: Λιγότερο στρες & καλύτερος ύπνος για μια καλύτερη ζωή
→ #11: Ύπνος – Το απόλυτο hack που θα σε οδηγήσει στην επιτυχία (BHA)
***
ΜΠΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ
→ Γίνε εδώ μέλος του Growth Academy
***
ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ/Η
Ανέβασε επίπεδο στην πρακτική σου και μάθε πώς να κάνεις journaling μεθοδικά (online course)
Γίνε μέλος του ABC (ιδιωτική συνδρομητική κοινότητα)
***
ΣΥΝΔΕΣΟΥ
Συνδέσου μαζί μου στο Instagram
Συνδέσου μαζί μου στο LinkedIn
***
ΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ
Άφησε ένα rating στο Apple Podcasts
Original Podcast Music by Alkis K
***
Transcript
Η τοξική παραγωγικότητα σε βάζει στον αυτόματο, και απλά κάνεις πράγματα επειδή τα έχεις συνηθίσει. Δεν τα αμφισβητείς και δεν διερωτάσαι αν είναι πράγματι χρήσιμα ή αν θα μπορούσε να τα κάνει κάποιος άλλος αντί για σένα. Και είναι και αυτή η αίσθηση του ότι δεν κάνεις ποτέ αρκετά που σε ωθεί στο να συνεχίζεις τον φαύλο κύκλο.
Δεν μπορείς όμως να φυτέψεις κάτι καινούριο σε έναν ήδη παρα-γεμισμένο κήπο.
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου έχουμε ανεβάσει την παραγωγικότητα σε βάθρο και πιστεύουμε ότι είναι ο απώτερος σκοπός. Προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο και νιώθουμε ενοχές όταν σταματάμε έστω για λίγο.
Οι περισπασμοί της υπερ-παραγωγικότητας μας απομακρύνουν από τον αληθινό μας εαυτό. Στην πραγματικότητα, όμως, η σύνδεση μαζί του είναι εκείνη που μπορεί να οδηγήσει στην αυτο-εκπλήρωση και την ευτυχία. Η ατελείωτη παραγωγικότητα είναι ένας πολύ ισχυρός περισπασμός, που μας απομακρύνει από τις ανάγκες, τα συναισθήματα και τα πραγματικά μας θέλω.
Σε καμία περίπτωση δεν είμαι ενάντια στην παραγωγικότητα. Έχω άλλωστε αφιερώσει μεγάλο μέρος της δουλειάς μου σε αυτήν, μέσα από το The Brain Hacking Academy και το Growth Academy.
Ο ορισμός που έχουμε για την παραγωγικότητα όμως είναι λάθος και μας κάνει κακό. Νομίζουμε ότι το να είμαστε παραγωγικοί σημαίνει το να κάνουμε όλο και περισσότερα, να κατακτάμε συνέχεια νέους στόχους. Αν καταλάβουμε όμως τι είναι και πώς μοιάζει, μπορούμε να είμαστε παραγωγικοί με έναν υγιή τρόπο που δεν επιβαρύνει την ψυχική και σωματική μας υγεία, ούτε προκύπτει από κάποιο αίσθημα κατωτερότητας και ανασφάλειας.
Πάμε να το δούμε!
[Intro]
Από πού προκύπτει η τοξική παραγωγικότητα;
Η παραγωγικότητα έχει γίνει δυστυχώς ένας μηχανισμός διαχείρισης της τελειομανίας μας, του να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους, των ανασφαλειών μας. Προσπαθούμε να κάνουμε όλο και περισσότερα, στην προσπάθεια να νιώσουμε καλύτερα.
Ο φόβος είναι η μεγάλη κινητήριος δύναμη πίσω από την τοξική παραγωγικότητα. Φόβος ότι δεν είμαστε αρκετοί, ότι θα αποτύχουμε, ότι, ότι, ότι… Αν όμως δεν είσαι καλά ή αν αρρωστήσεις, το αποτέλεσμα της δουλειάς σου θα είναι μέτριο ή και κακό. Μπορεί ακόμα και να χρειαστεί να σταματήσεις για ένα διάστημα.
Ποια κομμάτια του φόβου μας, όμως, είναι λογικά και ποια παράλογα; Το να στείλεις ένα email στις 2 τη νύχτα, πώς ακριβώς σε βοηθά να είσαι πιο παραγωγικός; Τι αλλάζει; Δεν είναι καλύτερο το να κοιμηθείς λίγο νωρίτερα και να ξυπνήσεις το πρωί για να στείλεις το email;
Κάτι ακόμα που κάνει τη ζωή μας μίζερη είναι η σύγκριση. Δεν μας αφήνει να χαρούμε όσα έχουμε. Ίσως ακόμα μας οδηγεί στο να τα απορρίπτουμε. Ειδικά όταν δεν είμαστε συνδεδεμένοι με τις προσωπικές μας αξίες, συγκρίνουμε ακόμα περισσότερο τον εαυτό μας με τους άλλους. Επειδή τότε είναι που έχουμε οικειοποιηθεί τις αξίες που μας επιβάλλονται από το περιβάλλον.
Κάτι που μπορεί να βοηθήσει είναι το να χτίσουμε τη συνήθεια του να αντλούμε έμπνευση από εκείνα που ενεργοποιούν μέσα μας το αντανακλαστικό της σύγκρισης: Να αρχίσεις να θαυμάζεις και να εμπνέεσαι από εκείνα που βλέπεις και έχεις την παρόρμηση να συγκρίνεις τον εαυτό σου μαζί τους. Δες τι μπορείς να μάθεις από αυτά τα παραδείγματα για το τι μπορείς να βελτιώσεις και πώς μπορείς να εξελιχθείς.
H θεματική μας αυτό το διάστημα – λίγο πριν το κλείσιμο του έτους – είναι η ανασκόπηση, η στοχοθεσία και ο σχεδιασμός. Μέσα στα χρόνια έχω δει πολλούς ανθρώπους να το παρακάνουν με τους στόχους τους και όσα άλλα προσπαθούν να διαχειριστούν μέσα σε ένα 24ωρο. Δυστυχώς, δεν είμαστε καθόλου καλοί στο να υπολογίζουμε πόσο χρόνο θα μας πάρει κάτι που σχεδιάζουμε να κάνουμε. Πάντα καταλήγουμε να υπολογίζουμε πολύ λιγότερο χρόνο, να λέμε πολλά ναι, και στο τέλος να τρέχουμε κατάκοποι πίσω από ένα ατελείωτο to-do-list.
Η ανασκόπηση, η στοχοθεσία και ο σχεδιασμός είναι η θεματική που δουλέψουμε βαθύτερα στο συνδρομητικό πρόγραμμα ABC, όπου εστιάζουμε στην προσωπική μας ανάπτυξη μέσα από προσεκτικά επιλεγμένα βιβλία και άλλο υλικό. Πριν μιλήσουμε περισσότερο για την τοξική παραγωγικότητα, θέλω να σε προσκαλέσω να γίνεις μέλος στο ABC.
ABC σημαίνει Academy Book Club και, με λίγα λόγια, διαβάζουμε κάθε φορά ένα πολύ προσεκτικά επιλεγμένο βιβλίο, κάνουμε συζητήσεις και δουλεύουμε στοχευμένα υλικό με απώτερο στόχο τη βελτίωση της ζωής μας.
Αν θέλεις να συμμετέχεις στις συζητήσεις, στο πιο ψαγμένο community της Ελλάδας, μπορείς να γραφτείς στο ABC από το phyllisgabriel.com/abc.
Είμαστε φανταστική παρέα. Θα δεις.
Πίσω στο θέμα μας τώρα.
Χαρακτηριστικά και επιπτώσεις της τοξικής παραγωγικότητας
Η τοξική παραγωγικότητα είναι μια πολύ ανθυγιεινή εμμονή με την συνεχή παραγωγικότητα.
Συχνά αυτό συμβαίνει σε βάρος της σωματικής και της ψυχικής μας υγείας. Μερικά πράγματα που τη χαρακτηρίζουν είναι τα εξής. Δίνουμε προτεραιότητα στην παραγωγικότητα έναντι της ίδιας μας της ευημερίας και της υγείας μας.
Αυτό περιλαμβάνει το να παραμελούμε βασικές μας ανάγκες όπως είναι ο ύπνος, η ανάπαυση, η κοινωνική μας ζωή, η διατροφή μας και πάει λέγοντας Όλα εκείνα δηλαδή τα οποία μπορούν να μας χαρίσουν καλύτερη υγεία, να μας βοηθήσουν να έχουμε διαύγεια μέσα στη μέρα, να μπορούμε να συγκεντρωνόμαστε. Να μπορούμε να νιώθουμε καλά και όχι απλά να επιβιώνουμε αλλά να ζούμε.
Κάτι ακόμα το οποίο χαρακτηρίζει την τοξική παραγωγικότητα είναι η μέτρηση της αυτοεκτίμησης με βάση αυτήν. Με βάση την ίδια την παραγωγικότητα δηλαδή.
Και αυτό σημαίνει ότι πολύ συχνά νιώθουμε ανεπαρκείς ή και αποτυχημένοι αν δεν επιτυγχάνουμε συνεχώς κάτι. Αν δεν επιτυγχάνουμε διαρκώς κάποιον στόχο. Αν δεν κυνηγάμε συνέχεια κάποια λίστα με tasks που πρέπει να γίνουν. Και ποτέ τελικά αυτή η λίστα δεν τελειώνει Κάτι ακόμα είναι η ανάγκη του να είμαστε διαρκώς απασχολημένοι, Και αυτό σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό συνδέεται με άγχος ή και ενοχή όταν δεν εργαζόμαστε ή όταν δεν παράγουμε έργο.
Όταν ίσως μπορούμε να θεωρήσουμε τον εαυτό μας ή θεωρούμαστε από άλλους τεμπέληδες. Πράγμα το οποίο είναι μια ταμπέλα έχω να πω και δεν είναι τίποτα άλλο παραπάνω. Και τελευταία μου αρέσει πάρα πολύ να λέω φωναχτά, συνειδητά και να το λέω και σε φίλους ότι είμαι πάρα πολύ τεμπέλα.
Και το λέω αυτό ενώ είμαι, πραγματικά είμαι σε ανάρρωση από την τοξική παραγωγικότητα. Πέρασα χρόνια ολόκληρα να προσπαθώ συνεχώς να πετυχαίνω στόχους και δεν θέλω πια να ζω έτσι και αυτό που κάνω τώρα είναι να λέω και να ξαναλέω ότι είμαι τεμπέλα, θέλω να κάνω τα πράγματα με τον πιο απλό τρόπο, που να είναι αποδοτικός όμως, να δίνει την αξία που θέλω, να πληρεί τα standards που έχω, παρόλα αυτά όμως θέλω να ζω καλά, θέλω να έχω ισορροπία, θέλω να έχω χρόνο για να τεμπελιάζω σε πολλά εισαγωγικά. Και χρησιμοποιώ επίτηδες αυτή τη λέξη, γιατί την έχουμε στο μυαλό μας τόσο αρνητικά χρωματισμένη, τόσο αρνητικά καταχωρημένη, που δεν τολμάμε καν να πάμε εκεί.
Γι’ αυτό λοιπόν χρειάζεται να αρχίσουμε να τη χρησιμοποιούμε συνείδητα.
Η ανάγκη λοιπόν του να είμαστε συνεχώς απασχολημένοι είναι και αυτή πολύ τοξική. Ξέρω ανθρώπους που δεν τολμούν καν να κάνουν για πέντε λεπτά ταβανοθεραπεία. Είναι τραγικό αυτό. Το να μην δίνεις στον εαυτό σου το ελεύθερο, το δικαίωμα να αράξει για λίγο χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα, και ακόμα και όταν το κάνεις να νιώθεις ενοχές.
Είναι βασικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό η, σε εισαγωγικά και πάλι, τεμπελιά. Δεν είμαστε φτιαγμένοι, ο οργανισμός μας, ο εγκέφαλός μας δεν είναι φτιαγμένα για να δουλεύουν συνεχώς, για να παράγουν συνεχεία έργο. Αυτό αποτελεί μια εφεύρεση της σύγχρονης κοινωνίας. Δεν ήταν όμως έτσι τα πράγματα παλιά.
Γίναμε έτσι όταν άρχισε να μπαίνει στη ζωή μας όλο και περισσότερο η βιομηχανοποίηση και τα ωράρια και οι βάρδιες και τέλος πάντων ας μην πάμε στο κομμάτι της οικονομίας που έχει καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο ζούμε και εργαζόμαστε.
Και ένα τελευταίο πράγμα το οποίο χαρακτηρίζει την τοξική παραγωγικότητα είναι η παραβίαση των ορίων μας. Το να φτάνουμε σε σημείο να παθαίνουμε ακόμα και υπερκόπωση, παραμελώντας τον εαυτό μας, τις ανάγκες μας τον προσωπικό μας χρόνο, τον χώρο μας παραμελώντας οτιδήποτε έχει να κάνει με το μέσα μας, με τον βαθύτερο εαυτό μας με όλα εκείνα τα οποία είναι πολύ σημαντικά και μας καθιστούν αυτό που είμαστε.
Αυτή η νοοτροπία λοιπόν μπορεί να οδηγήσει σε burnout, σε εξουθένωση, σε άγχος, σε κατάθλιψη και σε άλλα προβλήματα υγείας.
Γιατί δεν επιβαρύνεται μόνο η ψυχή μας, επιβαρύνεται και η υγεία μας, επιβαρύνεται ο οργανισμός μας. Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε τα σημάδια της τοξικής παραγωγικότητας και να δίνουμε προτεραιότητα στην ισορροπία και την αυτοφροντίδα μας. Γιατί αν δεν το κάνουμε εμείς, δεν θα το κάνει κανένας άλλος για εμάς. Ο κόσμος, όπως είναι φτιαγμένος, είναι εκεί για να απαιτεί συνέχεια κάτι από σένα. Αν δεν σπάσεις το pattern, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει.
Η τοξική παραγωγικότητα λοιπόν είναι μια σύγχρονη επιδημία Θα έλεγε κανείς, η οποία χαρακτηρίζεται από την υπερβολική έμφαση στο να είμαστε παραγωγικοί. Στο να πετυχαίνουμε στόχους και αυτό συμβαίνει συχνά σε βάρος ψυχικής και σωματικής υγείας. Εκείνοι μεταξύ μας που αντιμετωπίζουν αυτή την κατάσταση μπορεί να νιώθουν συνέχεια πίεση για να είναι παραγωγικοί, ακόμα και όταν είναι άρρωστοι και κουρασμένοι.
Μπορεί να νιώθουν ανεπαρκείς συνέχεια, να νιώθουν ότι δεν είναι αρκετοί και να αισθάνονται αρκετοί μόνο εκείνες τις στιγμές που πετυχαίνουν κάποιο στόχο, για λίγο. Μπορεί να νιώθουν άγχος ακόμα και κατάθλιψη λόγω αυτής της συνεχούς πίεσης.
Είναι σαν να σε κυνηγάνε συνέχεια και να μην σταματάς για λίγο έστω. Και όταν συμβαίνει αυτό ο οργανισμός είναι σε μόνιμο στρες και αυτό κάποια στιγμή μοιραία θα σε αρρωστήσει.
Επίσης, οι άνθρωποι που βιώνουν την τοξική παραγωγικότητα έχουν προβλήματα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις επειδή πάντα δίνουν προτεραιότητα στην εργασία και πάντα παραμελούν τους ανθρώπους τους.
Όλο αυτό λοιπόν μπορεί να έχει πολύ αρνητικό αντίκτυπο στη ζωή μας, στην ψυχική μας υγεία. Μπορεί να μην το έχει σήμερα, αλλά θα το έχει μια μέρα.
Η συνεχής πίεση για απόδοση συμβάλλει στο να εμφανίζονται ή στο να επιδεινώνονται προβλήματα υγείας ή και ψυχολογικά ζητήματα όπως το άγχος και η κατάθλιψη.
Πού βρίσκεται το όριο;
Πού βρίσκεται όμως το όριο και πώς μπορούμε να καταλάβουμε ότι το έχουμε περάσει, έτσι ώστε να σταματήσουμε, να πάρουμε μια ανάσα, να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να σκεφτούμε τι χρειάζεται να αλλάξει και πώς;
Μπορούμε να εντοπίσουμε το όριο στο σημείο που αρχίζουμε να νιώθουμε ότι είμαστε υπερβολικά committed υπερβολικά αφοσιωμένοι ή μάλλον το πρόγραμμά μας είναι υπερβολικά γεμάτο αλλά δεν είμαστε τελικά σε θέση να αφιερωθούμε σε τίποτα από όλα αυτά που έχουμε στο πρόγραμμα.
Νιώθουμε αποσυνδεδεμένοι νιώθουμε ότι δεν μας νοιάζει τίποτα πια. Υπάρχει αυτή η πλήρης αποσύνδεση, τόσο από τη ζωή μας την προσωπική, όσο και από τη ζωή μας την επαγγελματική. Δεν έχουμε κουράγιο για τίποτα, είμαστε μονίμως κουρασμένοι, ταυτόχρονα βιώνουμε μια υπερδιέγερση, μια μόνιμη ταραχή και έναν εκνευρισμό και δεν αντέχουμε ούτε την ελάχιστη ενόχληση. Χάνουμε εύκολα την υπομονή μας.
Εάν βρίσκεις τον εαυτό σου σε αυτή την κατάσταση, το πιθανότερο είναι ότι έχεις περάσει το όριο και χρειάζεται να κάνεις ένα βήμα πίσω, να πάρεις μια ανάσα και να αναθεωρήσεις το τι και το γιατί σε οδηγούν εκεί.
Τι μπορείς να κάνεις για να καταπολεμήσεις την τοξική παραγωγικότητα
Εάν πιστεύεις λοιπόν ότι βρίσκεσαι μέσα στο βούρκο της τοξικής παραγωγικότητας, μπορείς να ξεκινήσεις με το σώμα και τα συναισθήματά σου.
Διερωτήσου “Πώς νιώθω; Τι χρειάζομαι τώρα και τι θέλω πραγματικά;”
Νιώθω απόσυνδεδεμένος από όσα κάνω;
Είναι πολύ σημαντικά ερωτήματα αυτά. Και δυστυχώς είμαστε, ας μου επιτραπεί ο όρος, συναισθηματικά αναλφάβητοι.
Δεν έχουμε μάθει να δίνουμε όνομα, να κατονομάζουμε τα συναισθήματά μας. Και ως εκ τούτου είναι δύσκολο να τα αναγνωρίσουμε. Μπορεί να βιώνουμε κάποια πράγματα και δεν ξέρουμε τι είναι αυτό ακριβώς τώρα που αισθάνομαι.
Αν δεν αρχίσουμε λοιπόν να κοιτάμε προς τα μέσα, να διερωτόμαστε, να παρατηρούμε το σώμα μας, να παρατηρούμε αυτά τα συναισθήματα και αν δεν αρχίσουμε επίσης να συζητάμε με τον ίδιο μας τον εαυτό, τις ανάγκες και τα θέλω μας, πώς θα αλλάξει η πραγματικότητά μας.
Η τοξική παραγωγικότητα λοιπόν είναι ένα φαινόμενο που όλο και περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουμε σήμερα. Ευτυχώς όμως υπάρχουν κάποιες πρακτικές που μπορείς να εντάξεις την καθημερινότητά σου και να αντιμετωπίσεις αυτή την κατάσταση δημιουργώντας έτσι μια πιο ισορροπημένη σχέση με την εργασία και την παραγωγικότητά σου.
Θα έλεγα όμως να μην προσπαθήσεις να κάνεις τεράστιες αλλαγές. Θα πρότεινα να ξεκινήσεις με μήνυ συνήθειες, με μικρά πραγματάκια, πολύ μικρά, της τάξεως του 1%. Οι μεγάλες αλλαγές συνήθως είναι καταδικασμένες στην αποτυχία.
Οι μικρές αλλαγές και τα μικρά βήματα όμως μπορούν να μας οδηγήσουν πολύ μακριά. Πάμε τώρα να δούμε ποιες είναι αυτές οι αλλαγές και πώς θα μπορούσες να τις μετατρέψεις σε μήνυ συνήθειες για μεγάλα αποτελέσματα όμως.
Όρια
Πρώτα απ’ όλα χρειάζεται να μάθεις να θέτεις όρια. Στον ίδιο στον εαυτό πάνω απ’ όλα.
Οριοθέτησε τον χρόνο εργασία σου Θα βοηθήσει να είναι ξεκάθαρο μέσα στο μυαλό σου το πότε ξεκινάς και πότε τελειώνεις τη δουλειά σου. Για παράδειγμα, μπορείς να βάλεις έναν απλό κανόνα: Εάν μέχρι τώρα συνήθιζες να τελειώνεις τη δουλειά κατά τις 7-8 το βράδυ, να τελειώνεις μια ώρα νωρίτερα από αυτό ή έστω μισή ώρα νωρίτερα από αυτό, αλλά να είναι αυτό το όριο, να μην το περνάς.
Δοκίμασε να αποσυνδέεσαι. Αφού τελειώνεις την δουλειά σου, απομακρύνσου από τον υπολογιστή και το κινητό για λίγο. Πάρε λίγη απόσταση, δημιούργησε μια φυσική απόσταση ανάμεσα σε σένα και τις συσκευές.
Επίσης μπορείς να προστατεύσεις τον προσωπικό σου χρόνο. Όρισε τι θέλεις να κάνεις στον ελεύθερο σου χρόνο και προγραμμάτισέ το μέσα στην εβδομάδα σου όπως θα προγραμμάτιζες σε ένα επαγγελματικό ραντεβού. Είναι τόσο σημαντικό.
Και η αλήθεια είναι ότι όταν κάτι δεν μπαίνει στο πρόγραμμα απλά δεν γίνεται. Φρόντισε λοιπόν να σε βάζεις και εσένα στο πρόγραμμα γιατί εσύ είσαι το πιο σημαντικό πρόσωπο της ζωής σου.
Για μένα προσωπικά ένας τρόπος για να δημιουργώ τις συνθήκες ώστε να μην ξεπερνάω το όριο της τοξικής παραγωγικότητας είναι το να έχω μέσα στην εβδομάδα μου προγραμματισμένες δραστηριότητες που αγαπώ πάρα πολύ, όπως είναι το θέατρο και ο χορός, και αυτό με αναγκάζει πρακτικά να προσαρμόζω το ωράριο της δουλειάς, δηλαδή, μέσα σε αυτά τα πλαίσια τα χρονικά που έχω διαθέσιμα.
Και η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν το έκανα παλιά. Και μου κόστισε. Δεν θέλω να μου ξανακοστίσει όμως.
Και ναι, καταλαβαίνω τώρα τι σκέφτεσαι, εγώ είμαι ελεύθερη επαγγελματίας, ορίζω η ίδια το πρόγραμμά μου και τα ωράριά μου.
Παρ’ όλα αυτά, πάρε αυτή τη λογική και δες με ποιον τρόπο μπορείς να το φέρεις στα μέτρα σου. Αυτό είναι το point πάντα με οτιδήποτε μοιράζομαι στο podcast.
Κανενός η ζωή δεν είναι ίδια με κάποιου άλλου. Το θέμα είναι να δούμε “πώς μπορώ το εκάστοτε σκεπτικό ή το εκάστοτε νοητικό μοντέλο να το φέρω στα μέτρα μου;”
Και αυτό θα γίνει μόνο εάν τα βάλεις κάτω και σκεφτείς πώς μπορείς να προσαρμόσεις το οτιδήποτε για να λειτουργήσει για σένα. Να πειραματιστείς, να δεις τι δουλεύει και τι δεν δουλεύει και να κρατήσεις εκείνα τα κομμάτια τα οποία όντως μπορούν να σε βοηθήσουν.
Και κάτι πολύ σημαντικό σε ό,τι αφορά το να θέτουμε όρια είναι το να έχουμε πάντα πολύ ξεκάθαρη πρόθεση με ό,τι κάνουμε.
Όταν για παράδειγμα μπαίνεις στα social media ή στο ίντερνετ, έχεις στο νου κάτι πολύ συγκεκριμένο και σαφές που θες να κάνεις. Γιατί διαφορετικά απλά θα ανοίξεις τον υπολογιστή ή το κινητό και θα σκρολάρεις ασύστολα. Χωρίς σκοπό.
Φρόντισε να έχεις πάντα ξεκάθαρη πρόθεση. Να έχεις για παράδειγμα στο μυαλό σου το στόχο του να πας στο YouTube για να παρακολουθήσεις ένα βίντεο σε σχέση με ένα θέμα που σε απασχολεί. Ή να μπεις στα social media για να τσεκάρεις τους 10 εκείνους λογαριασμούς που σου φέρνουν το χαμόγελο στα χείλη ή που σε ενδιαφέρουν επαγγελματικά.
Για παράδειγμα, έχω κάποιους δημιουργούς, σκιτσογράφους που τους παρακολουθώ γιατί τώρα τελευταία έχω ξεκινήσει και δειλά-δειλά να κάνω και σκίτσο και βλέπω τη δουλειά τους και εμπνέομαι. Και μου αρέσει να τους έχω με καμπανάκι να μου βγαίνουν πρώτα-πρώτα τα δικά τους τα post έτσι ώστε να έχω την ευκαιρία με το που θα συνδεθώ στο Instagram για παράδειγμα να πέσω πάνω σε κάτι δικό τους που θα μου δώσει κίνητρο να ανοίξω και το δικό μου sketchbook.
Έχει πάντα ξεκάθαρη πρόθεση. Αυτό θα σε βοηθήσει πάρα πολύ.
Αυτοφροντίδα
Κάτι ακόμα το οποίο μπορείς να κάνεις για να αντιμετωπίσεις την τοξική παραγωγικότητα είναι να αρχίσεις να φροντίζεις καλύτερα τον εαυτό σου.
Και το πρώτο, δεν θα εκπλαγείς, είναι ο ύπνος.
Ο καλός ύπνος είναι απαραίτητος για την καλή λειτουργία του οργανισμού και την ψυχική μας υγεία. Ταυτόχρονα βοηθάει τη μάθηση, τη μνήμη μας. Γενικότερα, φροντίζει να καθαρίζει ο οργανισμός και ο εγκέφαλος από τις τοξίνες και εν πάση περιπτώσει δεν χρειάζεται καν να σου πω πόσο σημαντικός είναι νομίζω.
Θα σου πω μόνο ότι οι άνθρωποι χρειαζόμαστε κατά μέσο όρο 7,5 ώρες ύπνου την ημέρα Οι ενήλικοι. Αυτό μπορεί να παίζει προς τα πάνω ή λίγο προς τα κάτω. Οι περισσότεροι από εμάς δεν είμαστε σε θέση να αντέξουμε με λιγότερες ώρες παρόλο που κάποιοι το νομίζουμε.
Δεν χρειάζεται όμως να στο αναλύσω παραπάνω. Θα αφήσω σε σημειώσεις μερικά επεισόδια για τον ύπνο. Για να μάθεις περισσότερα.
Ένας ακόμα τρόπος για να φροντίζουμε τον εαυτό μας. Είναι να τρεφόμαστε σωστά. Να τρεφόμαστε ισορροπημένα. Μια ισορροπημένη διατροφή μας δίνει την ενέργεια που χρειαζόμαστε Και δεν χρειάζεται να κάνουμε τρελά πράγματα.
Είναι πάρα πολύ βασικά εκείνα που χρειάζεται να κάνουμε: Να τρώμε τα λαχανικά μας να τρώμε αρκετή πρωτεΐνη, να έχει ισορροπία το πιάτο μας. Λαχανικά, όσπρια, τσέκαρε τη μεσογειακή διατροφή. Την κλασική, παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή. Έχει όλα όσα χρειαζόμαστε για να είμαστε καλά.
Και φυσικά φροντίζουμε τον εαυτό μας μέσα από την άσκηση. Η άσκηση ή η κίνηση απλά βοηθά στο να μειωθεί το στρες και βελτιώνει τη διάθεσή μας. Επίσης έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει και τη συγκέντρωση και τη μάθηση. Βοηθάει τον εγκέφαλο να λειτουργήσει καλύτερα.
Φρόντισε τον εαυτό σου. Δοκίμασε να πας έστω και για 10 λεπτά μια βόλτα στον τετράγωνο.
Μάθε να λες ‘όχι’
Πάμε τώρα στα πιο σκληροπυρηνικά. Χρειάζεται να μάθουμε να λέμε όχι. Ειδικά όσοι έχουμε το σύνδρομο του καλού παιδιού ή ακόμα και το σύνδρομο του σωτήρα εδώ που τα λέμε, παίζει να δυσκολευόμαστε να λέμε όχι.
Είναι όμως μια πάρα πολύ σημαντική δεξιότητα αυτή.
Είναι σημαντικό να μην αναλαμβάνουμε περισσότερα από όσα μπορούμε να κάνουμε και δυστυχώς οι περισσότεροι έχουμε την τάση να αναλαμβάνουμε πολύ περισσότερα, ειδικά σε έναν κόσμο που μας έχει πείσει ότι πρέπει να είμαστε συνεχώς απασχολημένοι και παραγωγικοί για να μην είμαστε τεμπέληδες και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Είναι εντάξει όμως το να αρνηθείς καινούργιες υποχρεώσεις αν νιώθεις ότι είσαι ήδη υπερφορτωμένη.
Δεν χρειάζεται να λες ναι σε όλα. Μπορείς να πεις ένα ναι λιγότερο. Και μάλιστα αυτό θα σου έλεγα να βάλεις σαν στόχο.
Το ιδανικό θα ήταν το να λες όχι από προεπιλογή, αλλά επειδή ξέρω ότι δεν θα το κάνεις αυτό – είναι πολύ δύσκολο, κι εγώ δυσκολεύτηκα στην αρχή – μπορείς να λες ένα ναι την ημέρα λιγότερο. Είναι απλό. Και μπορεί να ξεκινήσεις από πολύ απλά πράγματα.
Και ίσως αυτή να είναι και η πρώτη σου μίνι συνήθεια. Να λες ένα ναι λιγότερο τη μέρα. Πώς σου φαίνεται;
Νομίζω ότι είναι πάρα πολύ εφικτό και ωραίο. Έτσι θα μπορέσεις να προστατεύσεις τον προσωπικό σου χρόνο και να μην αφήνεις τη δουλειά να εισβάλλεις αυτόν.
Θέσε λοιπόν ως πρόθεση το να δεσμεύεσαι λιγότερο από εδώ και πέρα. Ένα ναι λιγότερο τη μέρα είναι αρκετό. Και σιγά σιγά, σε βάθος χρόνου, θα το χτίσεις.
Πού θα πάει; Στο χέρι του είναι;
Μια πρακτική journaling
Επίσης, προτείνω να ανοίξεις το journal σου, εσύ που κάνεις journaling, και για να μ’ ακούς πιθανότατα κάνεις, να ανοίξεις λοιπόν το journal σου και να απαντήσεις στις εξής ερωτήσεις και να φροντίσεις να τις απαντάς σε τακτά χρονικά διαστήματα. Θα έλεγα μια φορά το μήνα.
Οι ερωτήσεις είναι οι εξής:
Θέλω να κάνω αυτά που κάνω;
Χρειάζεται να κάνω όλα αυτά που κάνω;
Και μήπως μπορούν να γίνουν με πιο απλό τρόπο;
Και μερικές ακόμα ερωτήσεις είναι οι εξής:
Γιατί κάνω όσα κάνω;
Μήπως μπορεί να τα κάνει κάποιος άλλος αντί για μένα και απλά τα έχω φορτωθεί;
Θα μπορούσα να τα αναθέσω; Θα μπορούσα να τα σταματήσω;
Κάνε αυτή τη συζήτηση με τον εαυτό σου. Δεν έχουμε συνηθίσει να σταματάμε για λίγο και να αμφισβητούμε αυτά που κάνουμε και έτσι απλά διαιωνίζουμε τον φαύλο κύκλο είναι πιθανό κάποια από τα πράγματα που κάνεις αυτό το διάστημα να μπορούν να σταματήσουν ή να μπορούν να αλλάξουν να αλλάξουν τρόπους που γίνονται, και μερικές φορές είναι πολύ βοηθητικό το να κάνουμε let go να χτίσουμε και αυτό τον μυ τού να αφήνουμε πίσω πράγματα όταν πια έχει έρθει η ώρα, ξέρω ότι είναι δύσκολο.
Οι άνθρωποι από τη φύση μας είμαστε hoarders. Μας αρέσει να συγκεντρώνουμε και άλλα και άλλα και άλλα Από αντικείμενα μέχρι δραστηριότητες. Ακόμα και tasks. Δεν χρειάζεται όμως. Μπορείς να αφήσεις πίσω πράγματα. Το θέμα είναι να επιτρέψεις τον εαυτό σου να το κάνει.
Ο ρόλος της αντίληψής μας
Και τέλος, θέλω να σου πω ότι είναι βασικό να αλλάξεις πρώτα απ’ όλα την αντίληψή σου για την ίδια την παραγωγικότητα.
Γιατί αν συνεχίσεις να τη βλέπεις ως κάτι το οποίο είναι must, είναι κάτι το οποίο πρέπει να κάνεις, γιατί έτσι υπάρχεις, γιατί έτσι αποδεικνύεις ότι είσαι αρκετός και πάει λέγοντας, δεν θα μπορέσεις να αλλάξεις τη συμπεριφορά σου.
Χρειάζεται να αλλάξουμε πρώτα σε επίπεδο αντίληψης για να αλλάξουμε έπειτα σε επίπεδο συμπεριφοράς.
Μάθε να σκέφτεσαι λοιπόν την παραγωγικότητα ως κάτι το οποίο δεν καθορίζει τη ζωή σου, δεν είναι τα πάντα.
Υπάρχουν και άλλες πολύ σημαντικές πτυχές της ζωής, όπως είναι οι σχέσεις, τα χόμπι, η προσωπική ανάπτυξη και μάλιστα θα σου πω ότι αν θέλεις να είσαι πραγματικά παραγωγικός, να μπαίνεις δηλαδή σε flow, όπως μας έμαθε να λέμε ο ψυχολόγος και συγγραφέας Μίχαϊ Τσικσέντμιχάι μέσα από τις έρευνές του και το βιβλίο του Flow.
Αν θέλεις να είσαι πραγματικά παραγωγικός και να μπαίνεις λοιπόν σε κατάσταση ροής. Θα πρέπει να έχεις ισορροπία στη ζωή Θα πρέπει να κοιμάσαι καλά Θα πρέπει να είσαι ξεκούραστος. Θα πρέπει να διασκεδάζεις. Θα πρέπει να μπορείς να είσαι και δημιουργικός. Και να κάνεις ταβανοθεραπεία. Γιατί διαφορετικά ο εγκέφαλος δεν μπορεί να μπει σε κατάσταση ροής Και να είναι εξαιρετικά παραγωγικός. Δεν γίνεται.
Βάλε λοιπόν έναν καινούριο ορισμό:
Παραγωγικότητα είναι το να παράγεις έργο που έχει αξία ενώ παράλληλα ζεις μια καλή ζωή. Τότε έχεις καλά επίπεδα ενέργειας και ισορροπία και τότε είναι που είσαι πραγματικά παραγωγική και έχεις κίνητρο.
Επίσης κάτι που θα βοηθήσει πολύ είναι το να γιορτάζεις τις επιτυχίες σου. Πολύ συχνά αφιερωνόμαστε τόσο πολύ στο να είμαστε παραγωγικοί Και ξεχνάμε να γιορτάσουμε τις επιτυχίες μας όταν έρχονται.
Εστιάζουμε τόσο πολύ στα πράγματα που δεν έχουμε ακόμα καταφέρει, που όλα όσα έχουμε καταφέρει όντως μπαίνουν στο παρασκήνιο Σαν να μην παίζουν πια ρόλο. Είναι όμως τα πράγματα τα οποία έχεις κατακτήσει και είναι σημαντικά Επειδή εσύ είσαι σημαντικός. Και χρειάζεται να δίνεις στον εαυτό σου τα εύσημα, σε κάθε ευκαιρία. Όχι όποτε το θυμηθείς.
Το mindset της αφθονίας
Επίσης, θα βοηθήσει πολύ το να ξεκινήσεις να χτίζεις το mindset της αφθονίας. Ή, για να το πούμε λίγο διαφορετικά και να ακουστεί λιγότερο spiritual, το mindset του growth, το mindset της ανάπτυξης.
Βλέπεις, το σκεπτικό μας, όταν έχει ως αφετηρία την έλλειψη, ενεργοποιεί τον φόβο μέσα μας. Και αυτός ο φόβος οδηγεί πάντα σε σπασμωδικές κινήσεις και δράσεις που ίσως δεν μας ωφελούν.
Πώς το κάνει αυτό;
Κάθε φορά που επικρατεί ο φόβος, στην ουσία οι αποφάσεις μας είναι “πειραγμένες”. Δεν είναι αυτό που θα ήταν αν πραγματικά σκεφτόμασταν ορθολογικά. Αν πραγματικά σκεφτόμασταν με όρους growth, με όρους ανάπτυξης.
Χρειάζεται να αρχίσουμε να χτίζουμε αυτό το mindset της αφθονίας δηλαδή. Και τι σημαίνει αυτό; Δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση το να αρχίσουμε να οραματιζόμαστε και να προσπαθούμε να κάνουμε manifest την αφθονία…
Και δεν θα τα ανοίξω αυτό το κουτάκι τώρα, είναι συζήτηση για μια άλλη φορά που θα την κάνουμε όμως. Σίγουρα θα γίνει στο Growth Academy, δεν ξέρω αν θα γίνει και από εδώ από το podcast.
Πώς μπορούμε λοιπόν να χτίσουμε το Growth Mindset ή το Mindset της αφθονίας;
Μέσα από τον ορθολογισμό και την εκλογίκευση όλων αυτών των τρομακτικών σκέψεων που κάνουμε. Μέσα δηλαδή από το reframing, μέσα από την αναπλαισίωση.
Παρατήρησε λίγο τι είναι αυτά που λες στον εαυτό σου για τον εαυτό σου και για όσα καταφέρνεις ή δεν καταφέρνεις. Μπορεί να λες για παράδειγμα ότι “αυτό το project είναι πάρα πολύ δύσκολο, δεν θα τα καταφέρω ποτέ”.
Ποτέ, όντως; Είναι ρεαλιστικό αυτό το ποτέ; Μήπως υπάρχουν δεδομένα που αποδεικνύουν το αντίθετο; Γιατί το ποτέ είναι πολύ μεγάλη κουβέντα, πολύ μεγάλη γενίκευση.
Έχει λοιπόν τέτοιου τύπου ερωτήσεις πάντα στο τσεπάκι.
Παρατήρησε τη σκέψη σου. Πού είσαι απόλυτος και πού γενικεύεις;
Πού λες “δεν θα τα καταφέρω ποτέ, δεν είμαι ικανός, δεν το έχω, δεν γίνεται” και όλα αυτά τα ωραία τα οποία μας στερούν την δυνατότητα έστω του να προσπαθήσουμε, την πρόθεση να προσπαθήσουμε, γιατί και μόνο που θα πεις “δεν μπορώ, δεν το έχω, δεν το κατέχω”, έχεις απλά σταματήσει να προσπαθείς.
Να διερωτάσαι πάντα, είναι όντως έτσι; Ορθολογικά, ρεαλιστικά. έτσι. Δεν σου λέω να προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου για κάτι το οποίο δεν είναι αλήθεια. Αλλά πάρ’ το λίγο ορθολογικά.
Είναι όντως έτσι; Αυτό το ποτέ είναι όντως ποτέ;
Μήπως υπάρχουν στοιχεία τα οποία σου δείχνουν τελικά μπορεί και να είσαι ικανός;
Μήπως δεν έχεις βρει απλά τον ιδανικό τρόπο για να το κάνεις;
Γιατί εδώ που τα λέμε, και εδώ που είμαστε, υπάρχει πάντα καλύτερος τρόπος.
Πάντα.
Το θέμα είναι, έχουμε ανοιχτό μυαλό για να ψάξουμε και να τον βρούμε ή έχουμε κλειδώσει στο mindset της έλλειψης το οποίο μας περιορίζει και δεν μας αφήνει να δούμε έξω από αυτά τα, περιορισμένα πλαίσια, τα στεγανά που έχουμε ορίσει για τον εαυτό μας χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε.
Είναι όντως έτσι, ποιες αποδείξεις υπάρχουν που να καταρρίπτουν αυτό το “δεν μπορώ, δεν γίνεται και ποτέ δεν θα τα καταφέρω”;
Και όλα αυτά θα σε βοηθήσει να τα συζητήσεις με κάποιον. Μοιράσου τα συναισθήματά σου με έναν φίλο, έναν συγγενή, έναν ειδικό.
Μην τα κρατάς για σένα. Γράψ’ τα στο journal σου. Όταν θα τα δεις στο χαρτί γραμμένα, θα είναι πιο εύκολο να τα αμφισβητήσεις. Θα είναι πιο εύκολο να συνδιαλεγείς μαζί τους. Να μπορέσεις να τα παρατηρήσεις. Και να σκεφτείς.
Είναι όντως έτσι;
Μήπως υπάρχουν και άλλοι τρόποι που να πηγάζουν πολύ περισσότερο από το growth mindset, το mindset της αφθονίας και να με βοηθούν;
Πώς μπορώ να το δω αυτό το θέμα διαφορετικά;
Συμβουλέψου έναν θεραπευτή. Προσωπικά, με έχει βοηθήσει πάρα πολύ η ψυχοθεραπεία στο να μπορέσω να αντιμετωπίσω όλους αυτούς τους δαίμονες που στην ουσία με οδηγούσαν στο να κρύβομαι πίσω από τη δουλειά μου, πίσω από την εργασιομανία.
Ένας θεραπευτής μπορεί να σε βοηθήσει να αναπτύξεις υγιείς μηχανισμούς αντιμετωπίσεις του στρες και να βρεις τρόπους να διαχειριστείς όλα τα βαθύτερα θέματα τα οποία οδηγούν στο να καταφεύγεις στην τοξική παραγωγικότητα γιατί αυτό είναι ένα σύμπτωμα Από κάτω όμως, όπως είπαμε και στην αρχή μπορεί να υπάρχει τελειομανία, μπορεί να υπάρχουν ανασφάλειες μπορεί να υπάρχει ο φόβος της αποτυχίας μπορεί να υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα.
Αν δεν δουλέψεις μαζί τους, θα φτάσεις μέχρι ένα σημείο. Αν όμως αποφασίσεις να δουλέψεις με έναν θεραπευτή, μπορεί να κάνεις άλματα και να δεις τη ζωή και τον εαυτό σου πολύ διαφορετικά.
Μερικές τελευταίες συμβουλές
Κλείνοντας, θα σε αφήσω με μερικές τελευταίες συμβουλές. Δημιούργησε ρουτίνες για να προστατεύεις τον εαυτό σου. Ρουτίνες στο ωράριο, στο πώς διασκεδάζεις, στο πότε, στο να βάζεις πρόγραμμα για τα πράγματα εκείνη τα οποία θες να κάνεις.
Οι ρουτίνες μπορούν να βοηθήσουν να οργανώνεσαι καλύτερα και να διαχειρίζεσαι τον χρόνο σου πιο αποτελεσματικά. Είναι κάτι καλό, γι’ αυτό το συζητάμε τόσο πολύ. Και εδώ στο podcast, αλλά και στο Academy. Και ειδικά στο ABC.
Χρησιμοποίησε εργαλεία που σε βοηθούν να είσαι θετικά παραγωγικός. Υπάρχουν εφαρμογές και τεχνικές που μπορούν να σε βοηθήσουν να οργανώσεις τις εργασίες σου και να αυξήσεις την παραγωγικότητά σου χωρίς να θυσιάζεις την υγεία σου.
Μία από αυτές τις εφαρμογές για παράδειγμα είναι το Cold Turkey, το οποίο χρησιμοποιώ και εγώ.
Για να με κλειδώνει έξω από ιστοσελίδες και εφαρμογές όταν θέλω να δουλέψω και στην ουσία αφαιρώ από τον εαυτό μου την ίδια την επιλογή του να χαζέψω στο ίντερνετ την ώρα που θέλω να είμαι παραγωγική. Και αυτό με βοηθά στο να μην χάνω χρόνο, να μην χασομεράω.
Και αυτό πολλές φορές συμβαίνει. Γιατί όταν μπαίνουμε στην τοξική παραγωγικότητα, έχω να σου πω ότι πολλές φορές ψάχνουμε να βρούμε τρόπους για να κάνουμε έστω και λίγο diffuse και πολλές φορές αυτό μπορεί να είναι αναβλητικότητα με όλους τους λάθος τρόπους.
Είναι δηλαδή μέσα στην τοξική παραγωγικότητα κρυμμένα και μερικά άλλα τοξικά πραγματά και τα οποία μπορεί να κάνουν οι άνθρωποι μόνο και μόνο γιατί δεν φροντίζουμε να προστατεύουμε το μυαλό μας από εκείνα τα πράγματα τα οποία μπορεί να το επηρεάζουν αρνητικά.
Επίσης θα βοηθήσει το να μάθεις να χαλαρώνεις. Δοκίμασε τεχνικές χαλάρωσεις όπως είναι ο διαλογισμός, η γιόγκα, το να μάθεις να αναπνέεις βαθιά.
Δεν είναι όλα για όλους, διάλεξε όμως κάτι και δοκίμασέ το Δώσ’ του μία, δύο, τρεις εβδομάδες περιθώριο για να δεις μήπως τελικά σε βοηθάει Μήπως απλά χρειάζεται να το συνηθίσεις λίγο στην αρχή Και σε ό,τι αφορά το διαλογισμό τώρα μπορεί να φαντάζεσαι ότι θα χρειάζεται να κάθισε κάθε μέρα από 30 λεπτά.
Όχι.
Βάλε στόχο τα πέντε λεπτά. Αν θέλεις, βάλε στόχο τα δύο. Και απλά κλείσε για δύο λεπτά τα μάτια και ανάπνεε βαθιά. Δεν χρειάζεται να κάνεις τρελα πράγματα. Χρειάζεται απλά να κάνεις κάτι. Και αυτό που λέγαμε στην αρχή είναι ότι είναι προτιμότερες οι μήνυ συνήθειες. Τα δύο λεπτά διαλογισμού αντί για τα είκοσι. Για παράδειγμα.
Τώρα, στις σημειώσεις του επεισοδίου αυτού θα βρεις ένα μπόνους επεισόδιο το οποίο δεν κυκλοφορεί δημόσια και το επεισόδιο αυτό έχει ως θέμα το πώς να αντιμετωπίσεις τον φόβο απέναντι στο άγνωστο.
Πρόκειται για ένα κρυφό επεισόδιο το οποίο είναι αποκλειστικά για τα μέλη του ABC και τώρα μπορείς να τα ακούσεις και εσύ από το link αυτό που θα βρεις στις σημειώσεις αυτού του επεισοδίου.
Και κάνε εγγραφή στο ABC. Θα βρεις τη βιβλιοθήκη του συνδρομητικού υλικό που θα σε βοηθήσει να δομήσεις μια υγιή οικολογία που θα σέβεται την ενέργεια και τις ανάγκες σου παράλληλα με τους στόχους σου. Και μέσα σε όλα αυτά, στο προσεχές διάστημα θα συζητήσουμε μαζί πολλά πράγματα τα οποία μπορούν να σε βοηθήσουν σε αυτό.
Δεν χρειάζεται να ζούμε τη ζωή μας στον αυτόματο. Η ποιότητα της ζωής μας εξαρτάται από την ποιότητα της σκέψης μας. Και όταν αρχίσουμε να αλλάζουμε σε επίπεδο αντίληψης μπορεί να αρχίσουμε να δημιουργούμε μια ζωή καλύτερη, να είμαστε όντως πιο παραγωγικοί αλλά με μεγαλύτερη ουσία και τελικά αυτό να οδηγεί στην ευτυχία, τη χαρά και την αυτοεκπλήρωση που όλοι κυνηγάμε. Το να είσαι συνέχεια απασχολημένος δεν θα σε πάει εκεί.
Είναι σημαντικό λοιπόν να θυμάσαι ότι η αντιμετώπιση της τοξικής παραγωγικότητας είναι μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο και υπομονή.
Μην περιμένεις να δεις τεράστιες αλλαγές από τη μια μέρα στην άλλη. Γι’ αυτό μιλάμε για μίνι συνήθειες και μικρές αλλαγές. Με συνέπεια και προσπάθεια μπορείς να αναπτύξεις μια πιο υγιή σχέση με την εργασία σου και να βελτιώσεις την ποιότητα της ζωής σου.
Να θυμάσαι: το βασικότερο που χρειάζεται να αλλάξει είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα η ίδια η οπτική σου.
Και κάπου εδώ τελειώσαμε. Αν σου άρεσε αυτό το επεισόδιο, μοιράσου το με κάποιον που αγαπάς. Μου κάνεις έτσι το καλύτερο κομπλιμέντο που υπάρχει για τη δουλειά μου και συγχρόνως με βοηθάς να βοηθήσεις ακόμα περισσότερους ανθρώπους. Στις σημειώσεις του επεισοδίου θα βρεις και όλα τα links που ανέφερα ή που δεν ανέφερα, αν δεν θέλεις να ψάχνεις.
Και κάνε και ένα review με όσα στέρια τραβάει η ψυχή σου στην εφαρμογή που ακούς στο podcast. Δεν κοστίζει τίποτα και βοηθάει την εκπομπή άπειρα.
Μέχρι την επόμενη φορά θυμήσου. Υπάρχει καλύτερος τρόπος και δεν χρειάζεται να συμβιβαστείς. Είμαστε εδώ για να τον βρούμε μαζί.
***
Ποια είναι η δική σου εμπειρία με την τοξική παραγωγικότητα;
Μοιράσου μαζί μας την εμπειρία σου με ένα post στο κεντρικό Feed του Academy.
