Ο τρόπος που σκεφτόμαστε δίνει τον τόνο σε ό,τι κάνουμε και στο πώς ζούμε. Με τον ίδιο τρόπο αυτά που τρώμε έχουν άμεση επίδραση στο πόσο υγιείς είμαστε, πόση ενέργεια έχουμε και πόσο καλά αισθανόμαστε. Σε όλους μας έχει τύχει να φάμε κάτι βαρύ, το οποίο το σώμα μας δεν μπορεί να μεταβολίσει σωστά για τους χι ψι λόγους και να υποστούμε τις συνέπειες για πολλές ώρες ή και μέρες μετά. Είναι όλα αλληλένδετα και δεν μπορεί κανείς να τα απομονώσει με τον τρόπο που μας έχει πείσει η σύγχρονη κοινωνία.
Τι θέλω να πω; Πρώτα απ’ όλα να ξεκαθαρίσω πως δεν είμαι διατροφολόγος. Ασχολούμαι, όμως με τη διατροφή με το πάθος του ερασιτέχνη, απολαμβάνω το να μαθαίνω καινούρια πράγματα και αγαπώ το να πειραματίζομαι και να μαθαίνω τι λειτουργεί και τι δε λειτουργεί για μένα την ίδια. Είμαστε όλοι μοναδικοί και δε χωράμε σε καλούπια, όπως μας έχουν πείσει. Δεν υπάρχει μία διατροφή που να μπορεί να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες όλων των ανθρώπων, γιατί πολύ απλά ο καθένας έχει τις δικές του ανάγκες και ιδιαιτερότητες, έχει διαφορετικούς ρυθμούς ζωής και άσκησης, άλλες ενεργειακές ανάγκες και πέρα από αυτό, κάθε μέρα είναι διαφορετική και έχει τις δικές της απαιτήσεις.
Το γεγονός, λοιπόν, πως οι περισσότεροι άνθρωποι κάθονται και μετρούν θερμίδες για να χάσουν βάρος με ξεπερνά και μπορεί να με οδηγήσει στην παράνοια γιατί γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσο ψυχοφθόρο και αναποτελεσματικό μπορεί να είναι. Πώς μπορεί κανείς να ξέρει πόσες θερμίδες χρειάζεται ανά πάσα στιγμή, από τη στιγμή που η ενέργεια που καταναλώνουμε διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο και από μέρα σε μέρα; Πώς είναι δυνατόν να πιστεύουμε πως με βάση το σωματικό μας βάρος και ύψος μπορούμε να υπολογίσουμε έναν τυχαίο, αυθαίρετο αριθμό και από αυτόν να κρίνεται το πόσο θα τρώμε ή όχι κάθε μέρα και πως έτσι θα αποκτήσουμε το σώμα των ονείρων μας;
Το σώμα μας είναι μια τόσο καλοσχεδιασμένη και ευφυής μηχανή που ξέρει ανά πάσα στιγμή τι θέλει και προσπαθεί να μας το επικοινωνήσει με διάφορους τρόπους. Για τον καθένα από εμάς υπάρχει ένας τέλειος διατροφολόγος που μπορεί να δώσει απαντήσεις στα πάντα. Είναι το ίδιο μας το σώμα, με την προϋπόθεση πως έχουμε μάθει να το ακούμε και να κατανοούμε τα σημάδια που μας δίνει. Προς Θεού, δεν θέλω να μειώσω το έργο κανενός διατροφολόγου. Αν όμως κάποιος αποφασίσει να μάθει να καταλαβαίνει και να αισθάνεται το σώμα του, το σίγουρο είναι πως θα αποκτήσει τρομερή συναίσθηση του τι θέλει και τι δε θέλει τελικά να τρώει και τα αποτελέσματα θα είναι εμφανή σε όλους τους τομείς της ζωής του, όχι μόνο στην εμφάνισή του.
Η συναίσθηση είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της Δίαιτας της Αγάπης, γιατί το να μπορεί κανείς να τρώει τόσο όσο πραγματικά χρειάζεται από εκείνα που πραγματικά χρειάζεται καθορίζει το πώς θα αισθάνεται μετά. Το όριο μεταξύ του ‘έχω φάει τόσο όσο χρειάζομαι για να πάρω ενέργεια’ και του ‘έχω παραφάει και το μόνο που θέλω είναι να ξαπλώνω όλη μέρα’ κάποιες φορές είναι μερικές μπουκιές παραπάνω και άλλες ολόκληρες μερίδες. Αυτό, όμως, είναι που καθορίζει και τη συνολική ευεξία που αισθάνεται ένας άνθρωπος. Αυτό και κάτι ακόμα που θεωρώ απαραίτητο για να μπορέσει κανείς να αποκτήσει συναίσθηση, η ποιότητα.
Η ποιότητα είναι κάτι που όλοι μας επιδιώκουμε σε πολλούς τομείς της ζωής μας, αλλά όταν φτάνουμε στην κατηγορία φαγητό για κάποιο λόγο δεν τη θεωρούμε και τόσο σημαντική. Θέλουμε να έχει ποιότητα οτιδήποτε εφήμερο βάζουμε στη ζωή μας όπως π. χ. τα ρούχα, τα παπούτσια, τα καλλυντικά, αλλά σε εκείνα που μετράνε και που επηρεάζουν άμεσα την υγεία μας και το μέλλον της κάνουμε εκπτώσεις.
Όποιον καλό διατροφολόγο κι αν ρωτήσετε για το τι είναι υγιεινή διατροφή, θα σας απαντήσει το ίδιο. Υγιεινή διατροφή σημαίνει το να καταναλώνει κανείς φυσικές τροφές που να έχουν περάσει από όσο το δυνατό λιγότερη επεξεργασία. Λαχανικά(!), καλά λιπαρά, φρούτα, ψάρι, κρέας και κοτόπουλο, ωμούς ξηρούς καρπούς, όσπρια, γαλακτοκομικά. Δε χρειάζεστε όμως εμένα για να σας τα πω αυτά, το γνωρίζετε ήδη. Το θέμα μου δεν είναι να κάνω κήρυγμα για το τι είναι καλό και τι δεν είναι καλό να τρώμε. Το θέμα μου είναι η συναίσθηση και η ποιότητα και ο λόγος για τον οποίο αυτές οι κατηγορίες τροφίμων είναι σημαντικές.
Βλέπετε, το σώμα μας μας αγαπάει, είναι πάρα πολύ σοφό και ξέρει πολύ καλά τι θέλει. Το πρόβλημα που έχει είναι στην επικοινωνία, εκεί χωλαίνει. Δεν μπορεί να μας πει “θέλω μια μεγάλη πράσινη σαλάτα με καρύδια, αυγό και ελαιόλαδο”. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να μας ειδοποιήσει πως πεινάει και από εκεί και πέρα μένει σ’ εμάς η απόφαση του τι θα φάμε.
Ας πούμε ότι κάποιος αντί για τη σαλάτα επιλέγει να φάει μια λαχταριστή μακαρονάδα. Μέχρι εδώ όλα καλά. Έφαγε, χόρτασε και αισθάνεται ικανοποιημένος για λίγες ώρες. Το σώμα όμως δε ζητούσε απλά να φάει, δεν ήθελε να πάρει απλά ενέργεια, χρειαζόταν και τις θρεπτικές ουσίες που θα υπήρχαν στη σαλάτα, αλλά επ’ ουδενί στη μακαρονάδα. Κι έτσι συνεχίζει να πεινάει. Για την ακρίβεια λιμοκτονεί. Σκεφτείτε τι του συμβαίνει μακροπρόθεσμα, όταν οι προσπάθειες που κάνει να επικοινωνήσει την ανάγκη του για βιταμίνες, ιχνοστοιχεία κτλ. αποτυγχάνουν διαρκώς. Εννοείται πως θα συνεχίσει να πεινάει και εννοείται πως κάπως έτσι καταλήξαμε να είμαστε οι πιο παραφαγωμένοι και ταυτόχρονα υποσιτισμένοι των τελευταίων δεκαετιών.
Όλοι εμείς που φαινόμαστε κολλημένοι με την υγιεινή διατροφή δεν το κάνουμε επειδή είμαστε φρικιά ή θέλουμε να σπάμε τα νεύρα των άλλων. Το κάνουμε γιατί πολύ απλά καταλαβαίνουμε πως το να επιλέγει κανείς να φάει κάτι θρεπτικό είναι επένδυση στην υγεία και την ευεξία, όχι μόνο του σήμερα αλλά και του μέλλοντος μας και με το μέλλον δεν είναι να παίζει κανείς. Θα βάζατε ποτέ στο αυτοκίνητό σας κακής ποιότητας βενζίνη; Αν όχι, τότε γιατί επιλέγετε κακής ποιότητας καύσιμο για το ίδιο σας το σώμα; Αυτοκίνητο μπορείτε να αλλάξετε αν χαλάσει για κάποιο λόγο, το σώμα όμως είναι για μια ζωή και απαιτεί σεβασμό, φροντίδα, χρόνο και αγάπη.
Το θέμα με την ποιότητα του φαγητού που επιλέγουμε να καταναλώσουμε, όμως, δεν είναι μόνο η επένδυση στην υγεία και το μέλλον μας. Είναι πως είναι αντιστρόφως ανάλογη της ποσότητας. Όταν δίνουμε στο σώμα μας εκείνα που πραγματικά επιθυμεί δε χορταίνει απλά, τρέφεται, και όταν τρέφεται και παίρνει όλα εκείνα που πραγματικά χρειάζεται μειώνεται και η ανάγκη του να επικοινωνεί μαζί μας επειδή πεινάει δημιουργώντας λιγούρες ή συμπτώματα.
Καταλαβαίνω πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για κάποιον το να αλλάξει τις διατροφικές του συνήθειες. Και μόνο το να μάθει να τρώει πιο αργά είναι πρόκληση για τους περισσότερους ανθρώπους, όπως ήταν και για μένα. Δεν είναι ανάγκη όμως να αλλάξουν τα πάντα μεμιάς. Η αλλαγή μπορεί να έρθει σταδιακά και να να μετατραπεί σιγά σιγά σε συνήθεια.
Όσο δύσκολο κι αν είναι, είναι ταυτόχρονα πολύ απλό το να αλλάξει κανείς μια συνήθεια. Χρειάζεται λίγη παραπάνω προσπάθεια στην αρχή, υπόσχομαι όμως πως στην πορεία τα πάντα γίνονται πολύ εύκολα. Μπορεί κανείς να ξεκινήσει με ένα γεύμα την ημέρα, να μάθει σταδιακά να κάνει πιο σωστές διατροφικές επιλογές και μετά από λίγο καιρό θα έχει ήδη αρχίσει να συνεργάζεται άψογα με το σώμα του, γιατί θα έχει καλλιεργήσει και τη συναίσθησή του όσον αφορά το φαγητό.
Παίρνει λίγο χρόνο το να μάθει κανείς να ακούει και να καταλαβαίνει το σώμα του και τα σημάδια του, αλλά πιστέψτε με, από ένα σημείο και μετά αρχίζει κανείς να λιγουρεύεται καρότα, φασολάκια και παντζάρια.
Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται εξωπραγματικά και δύσκολα, αλλά δεν σημαίνουν ότι θα στερηθεί κανείς κάτι αλλάζοντας διατροφικές συνήθειες. Η αλήθεια είναι πως η πραγματική στέρηση συμβαίνει όταν κανείς δεν κάνει την επιλογή να αρχίσει να ζει πιο υγιεινά, γιατί στερεί από τον οργανισμό του τροφές υψηλής διατροφικής αξίας και αυτό έχει σαφώς επιπτώσεις στην υγεία.
Οι λιγούρες και τα συμπτώματα μεταφράζονται για τον καθένα διαφορετικά. Μπορεί να σημαίνουν έλλειψη βιταμινών, λιπαρών οξέων ή την ύπαρξη κάποιου θέματος υγείας που το ανοσοποιητικό δεν μπορεί να αντιμετωπίσει. Από τη στιγμή όμως που κάποιος έχει αποφασίσει πως θέλει να αισθανθεί καλύτερα μέσα στο σώμα του και να ανακαλύψει τις δυνατότητες που κρύβει ή ακόμα και να ξεπεράσει προβλήματα υγείας που μπορεί να έχει, δεν υπάρχει κανένα όριο στο τι μπορεί να μάθει στην πορεία. Όπως δεν υπάρχει περίπτωση να αισθανθεί πραγματικά ότι στερείται κάτι γιατί θα ανακαλύψει πως υπάρχουν άπειρες δυνατότητες που τόσο καιρό αγνοούσε. Άλλωστε, όταν το μεγαλύτερο ποσοστό των επιλογών μας είναι καλές, ο οργανισμός έχει το σθένος να αντιμετωπίσει και κάτι λιγότερο καλό που και που. Τα προβλήματα προκύπτουν όταν συμβαίνει το αντίθετο.
Η ποιότητα λοιπόν παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και δεν αποτελεί πολυτέλεια για κανέναν, αλλά βασική ανάγκη. Δεν είναι τυχαία η φράση ‘είμαστε ό,τι τρώμε’ καθώς δεν είναι όλα απλά θερμίδες και δεν αξίζει να ζει κανείς μια ζωή εξαρτημένος από κακές τροφές που δεν προσφέρουν τίποτα άλλο παρά αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και τη φυσική κατάσταση.
Ακόμη και στην περίπτωση που κάποιος θα θελήσει τελικά να φάει μια μακαρονάδα ή ένα γλυκό η ποιότητα έχει το ρόλο της. Γιατί να συμβιβαστείτε με κάτι απλά και μόνο για να το φάτε, ακόμη κι αν είναι κακής ποιότητας; Θα δίνατε στο παιδί σας κακής ποιότητας μπισκότα; Βρείτε την καλύτερη δυνατή ποιότητα εκείνου που θέλετε να φάτε και απολαύστε το με κάθε ίνα της ύπαρξής σας.
Η καλή υγεία είναι επιλογή, επένδυση και δέσμευση. Όχι μόνο απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό, αλλά και απέναντι στους αγαπημένους μας ανθρώπους. Το να επιλέγει κανείς να τρώει πιο συνειδητά και ποιοτικά σημαίνει πως επιλέγει και να ζει έτσι. Και είναι όλα θέμα απόφασης και προτεραιοτήτων. Δεν θα έπρεπε η πρώτη μας προτεραιότητα να είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο της ζωής μας; 😉
