Iούνιος 2008
Είμαι στα όριά μου.
Φωνές, εκνευρισμός, καυγάδες. Ποιος θέλει να εργάζεται σε τέτοιο περιβάλλον;
Εγώ σίγουρα όχι.
Κι όμως, έχω κάπως καταλήξει εκεί. Άλλη μια απόδειξη του ότι δεν είχα ιδέα για το πώς ήθελα να είναι η ζωή μου. Μην πεις πως δεν καταλαβαίνεις. Όλοι περάσαμε από εκεί. Το θέμα είναι πως οι περισσότεροι από εμάς ξεκινούν κάπως έτσι, αλλά λίγοι καταφέρνουν να ξεφύγουν και να κάνουν εκείνο που πραγματικά θέλει η καρδιά τους.
Μια συνηθισμένη μέρα είχε ως εξής:
Άνοιγμα email (δεν ξανάκλειναν μέχρι να φύγω), απαντήσεις σε συναδέλφους και πελάτες, παραγγελίες, τηλέφωνα, βιασύνη, άγχος, λάθη. Οι υπερωρίες δεν έλειπαν. Θυμάμαι πάρα πολλά απογεύματα να τα περνάω κλαμένη στον καναπέ μου και να αναπολώ άλλες, πιο ανέμελες και ξεκούραστες εποχές.
Μάρτιος 2017
Είμαι συνήθως χαλαρή, κάνω αυτά που αγαπάω και ακόμα κι όταν πάει να με πιάσει άγχος το ελέγχω και ξέρω πως είναι παροδικό. Επίσης, ξέρω πως μπορώ να βρω λύση σε όλα, όσο δύσκολο κι αν φαίνεται.
Πώς το κάνω;
Μη βιάζεσαι! Θα μάθεις σε λίγο.
Ίσως παλιότερα να το έκανα στον εαυτό μου πιο δύσκολο απ’ ότι ήταν πραγματικά. Ίσως πάλι να μην είμαι από εκείνους που ανήκουν σε τέτοιο περιβάλλον. Όλο το σύστημά μου αντιδρούσε σε αυτό. Αυτό που αισθανόμουν μη δημιουργικό και με κούραζε τόσο πολύ ψυχολογικά που δεν είχα κουράγιο να κάνω οτιδήποτε άλλο.
Ναι. Είμαι από εκείνους που δεν ανήκουν σε τέτοιο περιβάλλον. Ακόμα και η ιδέα του να ξανακάνω δουλειά γραφείου μπορεί να με τρελάνει.
Από την άλλη, βέβαια, ποιος είναι εκείνος που ορίζει τη δουλειά γραφείου έτσι; Ποιος είναι εκείνος που λέει πως τα πράγματα πρέπει να είναι έτσι όπως περιέγραψα παραπάνω και πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος;
Το στρες είναι καταστροφικό για τη ζωή μας. Το να δεχόμαστε αδιαπραγμάτευτα πως θα ζούμε μόνιμα σε συνθήκες στρεσογόνες που μπορεί να μας προκαλέσουν ακόμα και προβλήματα υγείας, θεωρώ πως είναι τουλάχιστον απαράδεκτο. Κι όμως, έχω πολλούς φίλους που ζουν καθημερινά αντίστοιχες καταστάσεις και έχουν να πουν πολύ περισσότερες ιστορίες από μένα.
Κάπου εδώ θα δώσω σε σένα που μόλις σκέφτηκες πως τα πράγματα είναι έτσι και δεν αλλάζουν, ένα μικρό κίνητρο για να το ξανασκεφτείς:
Το μυαλό υπολειτουργεί έως κατά 70% όταν είμαστε αγχωμένοι.
70%!
Το’χουμε; Καταλαβαίνεις γιατί πρέπει να ορίσουμε από την αρχή τις συνθήκες σε οποιονδήποτε τομέα; Μιλάω για δουλειά, αλλά και το σχολείο δεν πάει πίσω…
Θα μου πεις τώρα εσύ που είσαι (ακόμα) εδώ και με διαβάζεις, τι μπορεί να γίνει; Πώς ξεπερνάς το στρες όταν βρίσκεσαι για τόσες ώρες σε στρεσογόνο περιβάλλον;
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το κάνεις. Εδώ θα σου μιλήσω για εκείνον τον ένα τρόπο που μου έσωσε τη ζωή.
Όχι, δεν υπερβάλω. Μου έσωσε τη ζωή πολλές φορές και παρ’ όλα αυτά μου πήρε χρόνια να καταλάβω τι έκανα και κατάφερνα να αλλάζω το πώς αισθάνομαι μέσα σε λίγα λεπτά. Αν, βέβαια, το είχα συνειδητοποιήσει τότε και το έκανα συστηματικά, τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο εύκολα για μένα. Από την άλλη, ίσως ήμουν ακόμα εκεί που δεν έπρεπε να είμαι και με αυτό καταλήγουμε και πάλι στο ότι όλα γίνονται για κάποιον λόγο, ακόμα κι αν δε μπορούμε πάντα να καταλάβουμε ποιος ριμαδο-λόγος είναι αυτός.
Το μυστικό είναι ένα και του έχω δώσει όνομα. Το αποκαλώ “ΑΝ” και δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα πολύ ωραίο παιχνίδι που παίζω συνέχεια νοερά και πλέον το καταγράφω. Πώς να το κάνουμε; Το γραπτό έχει άλλη δύναμη. Εκείνο που γράφεις στο χαρτί με κάποιον μαγικό τρόπο γίνεται ξαφνικά πιο δυνατό, πιο αληθινό, αποκτά ζωή.
Δε θα σου πω τι κάνω, θα σου πω τι να κάνεις. Έτσι, δημοκρατικά και όμορφα. 😉
Θέλω να πάρεις ένα χαρτί και να το χωρίσεις σε δυο στήλες. Μετά θέλω να γράψεις στην πρώτη στήλη το χειρότερο σενάριο ή τα χειρότερα σενάρια που μπορείς να φανταστείς για τα θέματα που σε απασχολούν και σου προκαλούν στρες.
Άφησε τη φαντασία σου ελεύθερη και μην κρατήσεις τίποτα πίσω! Δώσ’του να καταλάβει, βρε αδερφέ! Άλλωστε, αυτό έχεις συνηθίσει να το κάνεις, δεν είναι κάτι καινούργιο… Θα σου πως μάλιστα την αγαπημένη μου στατιστική πάνω στο θέμα. Το 95% (ή και παραπάνω) των πραγμάτων για τα οποία ανησυχούμε και αγχωνόμαστε, δε συμβαίνουν τελικά ποτέ.
ΠΟΤΕ!
95%! (Ή και παραπάνω)
Το διανοείσαι;;; Κι όμως. Κάθεσαι και χαλάς διαρκώς τη ζαχαρένια σου, αφήνεις το στρες να ορίζει τη ζωή σου, μήπως και αν τυχόν και γίνει κάτι που ο Spielberg θα μπορούσε να κάνει ταινία, αλλά εσύ δε θα ζήσεις ποτέ.
Λοιπόν! Έκανες αυτό που είπαμε;
Ωραία!
Υπάρχει τώρα και μια δεύτερη στήλη. Εκεί θέλω να πας και να καταγράψεις ό,τι λύσεις μπορεί να γεννήσει το υπέροχο μυαλουδάκι σου. Οτιδήποτε!
Τώρα να δεις πόσο δημιουργικό μπορεί να γίνει! Μπορεί να βρει λύσεις στα πάντα, αρκεί να του δώσεις την ευκαιρία. Για δες, πόσα πράγματα μπορείς να κάνεις, αν τελικά πέσει ο ουρανός στο κεφάλι σου…
Σημείωσε ακόμα και τα αστεία και σαχλά που μπορείς να σκεφτείς. Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να το κάνεις και να δώσεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να αντιληφθεί πως τελικά δε χάθηκε ο κόσμος και πως ό,τι κι αν γίνει είσαι ικανός να ανταπεξέλθεις με κάποιον τρόπο. Αρκεί να κρατήσεις την ψυχραιμία σου και να καταλάβεις πως τα πάντα στη ζωή είναι ρευστά. Άλλωστε, αυτό είναι και νόμος του σύμπαντος: όλα αλλάζουν διαρκώς. Το στρες και το άγχος προκύπτει από την ψυχαναγκαστική μας ανάγκη να ελέγχουμε ανά πάσα στιγμή τα πάντα. Δε γίνεται αυτό. Λυπάμαι! Συνήθισέ το και μάθε να παίζεις ΑΝ.
Όταν έχεις ήδη σκεφτεί το χειρότερο δυνατό σενάριο και παρ’ όλα αυτά ξέρεις τι θα κάνεις στην περίπτωση που γίνει πραγματικότητα, φεύγει αυτόματα ένα βάρος από πάνω σου, παύεις να φοβάσαι το άγνωστο και, παρά το ότι ξεκίνησες με πολύ αρνητικές σκέψεις, καταλήγεις στο να σκέφτεσαι πως είναι όλα καλά και πως δε μπορεί τίποτα να σου κάνει πραγματικά κακό.
Η αλήθεια είναι πως οι ίδιες σου οι σκέψεις πολλές φορές προκαλούν το μεγαλύτερο στρες. Μάλλον ήρθε η ώρα να αρχίσεις να τις αλλάζεις.
Θα σου πω και το άλλο: όλα όσα συμβαίνουν είναι ουδέτερα. Δεν έχουν ούτε θετική ούτε αρνητική σημασία. Εσύ δίνεις το χρώμα και τον ρυθμό. Εσύ ερμηνεύεις και δημιουργείς τις εκάστοτε συνθήκες ανάλογα με την ερμηνεία σου. Σταμάτα λοιπόν να ερμηνεύεις τα πάντα αρνητικόστροφα.
Κάνε τις λίστες σου και άραξε. Τίποτα δεν έγινε ακόμα και κάθε στιγμή που έρχεται ενέχει άπειρες δυνατότητες για το τι μπορεί να γίνει. Εσύ το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να αναπνέεις βαθιά και να ξέρεις μέσα σου πως είναι και θα είναι όλα καλά.
Ακόμα το σκέφτεσαι; Ξεκίνα!
Κάπου εδώ θα σε αφήσω. Θυμήσου να μοιραστείς αυτό το άρθρο με εκείνους που πιστεύεις πως χρειάζεται να το διαβάσουν και, αν δεν το έχεις κάνει ακόμα, να γραφτείς στο newsletter της σελίδας για να λαμβάνεις πρώτος όλα τα νέα άρθρα με θέμα τη μνήμη, τη μάθηση, την παραγωγικότητα και τη διαχείριση άγχους.
Αν πάλι θέλεις να δουλέψεις μαζί μου και να δούμε πώς μπορώ να σε βοηθήσω να θυμάσαι, να μαθαίνεις και να είσαι πολύ παραγωγικός, ρίξε μια ματιά εδώ και άφησέ μου το μήνυμά σου.
Καλή, δημιουργική και αξιομνημόνευτη συνέχεια!
Φύλλις
